به گزارش ۸دی، در آیه ۴۶ سوره مبارکه سبأ خداوند خطاب به پیامبر(ص) می‌فرماید: به مردم بگو در راه خدا قیام کنند و آنها را به تفکر دعوت کن.

با نگاهی به این آیه در‌می‌یابیم که می‌شود تنها هم قیام کرد و اینکه اخلاص، داشتن رهبر و تفکر سه عنصر لازم برای قیام برعلیه کفار است؛

در ادامه توجه علاقه‌مندان را به تفسیر این آیه جلب می‌کنیم.

خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «قُلْ إِنَّما أَعِظُکُمْ بِواحِدَهٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنی‏ وَ فُرادی‏ ثُمَّ تَتَفَکَّرُوا ما بِصاحِبِکُمْ مِنْ جِنَّهٍ إِنْ هُوَ إِلاَّ نَذیرٌ لَکُمْ بَیْنَ یَدَیْ عَذابٍ شَدیدٍ» بگو: من شما را به یک پند، موعظه می‌کنم و آن اینکه، فقط به خاطر خدا دو به دو یا تک تک قیام کنید و سپس تفکر کنید که آیا در پیامبری که مدت‌ها صاحب شما بوده، جنونی وجود دارد؟ او جز یک بیم‌رسان برای شما نیست که شما را از عذابی که پیش روی شماست می‌ترساند.

در این آیه به پیامبر(ص)، امر می‌کند که مردم را به یک سفارش و وصیت موعظه کند و آن اینکه، برای خدا قیام کنند و منظوری جز حفظ حرمت الهی نداشته باشند و این قیام بصورت دو به دو یا تک تک یعنی بصورت متفرق و بدون غوغا و جار و جنجال باشد، چون غوغا اغلب حق را می‌میراند و باطل را زنده می‌کند، آنگاه به مردم امر می‌کند که تفکر کنند و بیاندیشند که این پیامبر(ص) که در مدت چهل سال (از ولادت تابعثت آنجناب) همنشین و مصاحب آنها بوده آیا هیچ سابقه‌ای از سبک مغزی و خفت رأی داشته است؟

پس چگونه اکنون او را دیوانه قلمداد می‌کنند؟ تا به این ترتیب به یادآورند، که جز رأی محکم و استوار و فکر و نظر بلند و صداقت و امانت چیزی از او ندیده‌اند و آنوقت خواهند فهمید که پیامبر(ص) جز یک بیم‌رسان نیست که بسوی آنها فرستاده شده تا آنها را از عاقبت اعمال کفر آمیزشان و عذابی که در پیش روی آنهاست هشدار و بیم دهد. و این امر عین خیرخواهی است نه خیانت و جنون و این سفارش و موعظه یک ضرورت دائمی است برای آنکه انسان به جای اینکه با هر غوغا کننده‌ای جار و جنجال به پا کند، اندکی بیاندیشد و حق را از باطل تشخیص دهد.

نکته

در قیام اعداد و نفرات نقش اصلى را ندارد. «تقوموا للّه مَثنى‏ و فرادى»

قیام سه عنصر لازم دارد

خلوص، «للّه» رهبر، «صاحبکم» فکر و برنامه. «تتفکّروا»

حرکت‏‌ها و انقلاب‏‌هایى که براى خدا نباشد و برخاسته از عقده‏‌ها و هوس‏‌ها و براى کسب ثروت باشد به جایى نمى‏‌رسد.

اگر انقلاب همراه با فکر و برنامه جامع نباشد و یا رهبر الهى همراه و مصاحب با انقلابیون نباشد به نتیجه‏‌اى نمى‏‌رسد و بقا و برکاتى نخواهد داشت.

پیامبر، کوچک‏ترین نقطه ضعف روحى ندارد. او سال‏‌ها در میان شما زندگى کرده و همه او را به عقل و درایت مى‏‌شناسید و نسبت جنون به او ناشى از بى‏‌فکرى است. «تتفکّروا ما بصاحبکم من جنّه»

رهبر الهى، هم‏نشین و هم‏‌سخن با مردم است. «صاحبکم»

خداوند حامى پیامبران است و تهمت‏‌ها را از آنان دفع مى‏‌کند. «ما بصاحبکم من جنّه»

با این که کار پیامبران بشارت و هشدار است، امّا هشدار بیش‏تر مورد توجّه قرآن است، زیرا افراد غافل به هشدار نیاز بیش‏ترى دارند. «ان هو الاّ نذیر»

هشدار انبیا به سود مردم است. «نذیر لکم»

عذاب، پیش روى شماست، اگر در راه خدا قیام نکنید، هم در دنیا گرفتار مى‏‌شوید و هم قیامت دور نیست. «بین یدى عذاب»

پیام

طبق فرمایش خدا

۱- قیام برای هر امری باید برای رضایت خدا باشد و نه دلسوزی فرد و منافع شخصی یا اجتماعی و… هرکاری چنانچه برای کسب رضایت خدا باشد دارای پاداش خواهد بود و از حمایت خدا نیز بهره‌مند خواهد شد.

۲- نکته بعد در همین آیه تأکید دارد گاهی قیام فردی صورت می‌گیرد و گاهی نیز نیاز هست گروهی برای برطرف شدن مشکلی قیام کنند در هر دوصورت باید نیت «برای خدا» باشد.

منبع: المیزان

انتهای پیام/