به گزارش ۸دی، به نقل از جهان نیوز، سید مهدی سیدی: مداحی میثم مطیعی در نماز عید فطر تهران، زد و خوردهای فراوانی را در شبکه های اجتماعی به راه انداخته است و حتی سبب ساز شروع کمپین هایی در رد و تأیید این اتفاق شده است. در تحلیل ریشه های این آشوب مجازی، یادداشتی در سایت جهان نیوز منتشر کردم که با حجم وسیعی از نظرات مخاطبین مواجه شد. تا این لحظه نزدیک به ۱۸۰ نقد و نظر توسط خوانندگان ذیل این یادداشت با عنوان «مشکل از آنجا شروع شد که صف اول را درست کردیم» درج شده است. این نظرات عموما در چند دسته طبقه بندی می شود:

۱.  این اقدام مطیعی نوعی وحدت شکنی به حساب می آید: «مشکل اینکه برادر! نماز عید فطر جای این حرف ها نیست.»

۲.  این اقدام هیچ منافاتی با حفظ وحدت نداشته است: «کدام وحدت شکسته شد؟ کدام بیت شعر مصداق شکسته شدن وحدت بود؟»

۳.  اتفاقا مراسم عبادی بهترین موقعیت برای اعلام مواضع سیاسی و عبادی است: «سیاست ما عین دیانت ماست، تریبون نماز جای این حرفها نیست یعنی چی؟ مگر سیاسی تر از نماز جمعه و عید فطر هم داریم؟»

۴.  گروهی، هرچه دلشان می خواهد بر علیه نظام و مقدسات می گویند، اما تا کسی بر مخالفت شان حرفی می زند شعار وحدت سر می دهند: «چطور شد شماها هرچی می خواهید علیه نظام می گویید؛ از تریبونهای رسمی هم می گویید؛ وقتی می گویند وحدت را رعایت کنید، جواب می دهید که آزادی اصل است، اما وقتی از تریبون نماز جمعه یا فطر حرفی زده می شود، ناگهان بیاد می آورید که وحدت باید رعایت بشود.»

۵.  اکثریت نمازگزاران، مدافع رئیس جمهور بوده اند و این اشعار اهانت به مردم بوده است. «هرچه دلتان می خواهد ساز مخالفت با مردم سر بدهید.»

۶.  اکثریت نمازگزاران مدافع آرمان های انقلاب بوده و از این ابیات استقبال کرده اند. «اگر اکثریت نمازگزاران موافق دولت بودند، چرا هیچ شعار مخالفی شنیده نشد که هیچ! کلی هم همراهی کردند؟!»

۷.  مواضع اعلام شده درباره برجام در اشعار، همان مواضعی بوده که این اواخر دولت هم اعلام کرده است: «حالا یک نفر پیدا شده از تریبون نماز عید گفته برجام به فنا رفت، چی شده مگه؟ مگه همین را جناب ظریف در نامه به موگرینی نگفته بود؟ یا همین کیروش مگه دیروز نگفت هنوز تحریم هستیم پول نمیاد؟»

۸.  مشکل از شعرخوانی نیست، مشکل از بی تحملی گروهی از سیاستمداران است: «سلام هموطن شعرش اصلا بد نبود ظرفیتها را باید افزایش داد.»

۹.  این اقدام گرچه ناصحیح نبود، اما با حاشیه سازی های بی مورد به جریان انقلابی صدمه می خورد: «حاشیه درست نکنید بزارید نا کارآمدی دولت به چشم بیاد؛ ادامه این حاشیه ها باعث میشه اصولگراها انتخابات های بعدی رو ببازن»

۱۰.  چرا گروهی اصرار دارند مخاطبه شعر را فقط شخص رئیس جمهور بدانند؟ «چی شد که فکر کردی مخاطب صف اول حسن روحانی است؟ این همه مسئول در صف اول بودند، چرا الکی مظلوم نمایی می کنید؟»

۱۱.  این حرکت در نماز عید فطر سازمان یافته بوده: «از سوت و کف در شعرخوانی آقای مطیعی میشه فهمید اینها نمازگزار واقعی نبوده اند و از جایی سازمان یافته و برنامه ریزی شده اومده بودند.»

۱۲.  برخی از کامنت ها هم شامل فحاشی و ناسزاگویی های ریز و درشتی بود به: سایت جهان نیوز، میثم مطیعی، ستاد نماز جمعه، نمازگزاران عید فطر، مداحان و برخی سیاست مداران …

چند نتیجه مهم
به نظر می رسد شرایط اجتماعی ما به سمت و سویی پیش رفته است که از این به بعد، هر مسأله، پدیده و یا اتفاق فرهنگی اجتماعی – ولو خرد و کوچک – در سطح وسیعی از اخبار رسانه ای پوشش داده خواهد شد و به کسری از ساعت، موج های وسیع مخالفان و موافقان را در فضاهای مجازی راه خواهد انداخت.

۱- از این امواج موافق و مخالف، نباید ترسید، بلکه باید به صورت جدی آن را بازخوانی، تحلیل و پژوهش کرد تا با شناسایی و طیف بندی نظرات مخاطبان، مسیرهای بهتری برای حرکت های آینده طراحی شود.

۲- از  سوی دیگر، سایت ها و رسانه باید بکوشند فضای سلامت، متعادل و امنی را برای مباحثات مردمی آماده کنند تا مردم بتوانند نظرات خود را به اشتراک گذاشته و با اجتماع نظرات موافق و مخالف، به جمع بندی های ذهنی روشن و حرکت آفرین دست یابند.

۳- ضلع سوم ماجرا نیز به آموزش های عمومی بر می گردد، آنچنان که مخاطبان رسانه بتوانند به مهارت های بالاتری از توانایی نقد، روشن بینی و فن تحلیل نظرات، دست یابند تا در نتیجه، جامعه اسلامی به پله بالاتری از اندیشه ورزی، ارتقاء پیدا کند.

انتهای پیام/