به گزارش ۸دی، رضا ربیعی فعال رسانه ای استان گیلان در یادداشتی به مصاحبه اخیر صادق زیبا کلام درباره علت عقب ماندگی ایران پاسخ داده است:

آقای زیبا کلام اخیرا، در مصاحبه ای مدعی شده اند که تا کی می خواهیم مشکل عقب ماندگی ایران را گردن غرب، انگلیس، روس، آمریکا، حمله اعراب، حمله مغول، صهیونیسم و … بیاندازیم؟

ایشان آیا از بدیهیات تاریخی سخن می گویند یا از واقعیات تاریخی نامکشوف! پرده برداری می‌کنند؟

۱) در زمان اولین رویارویی سپاه مسلمانان با ایران، آیا بی‌کفایتی شاهان ایرانی باعث عقب ماندگی کشور و شکست ایرانیان شد یا قدرت مهاجمین از ارتش ساسانی قدرتمندتر بود؟
پس دوستان ملی گرای لیبرال ما، چرا مشکل ایران را در اعراب و اسلام و… می بینند؟! و به رغم گذشت ۱۴ قرن از آن رویارویی، لعن و نفرین خود را- با نشانی دادن غلط- نثار اعراب و مسلمانان می کنند؟

۲) در دوره حاکمیت شاهان قاجار و پهلوی، آیا انگلیس، شوروی و آمریکا بوده اند که عقب ماندگی ایران را رقم زده اند یا سرسپردگی و بی کفایتی حاکمان وقت؟ یا این که معتقدند دوره حاکمیت پهلوی در پیشرفت و خدمت به کشور، یک استثنا در تاریخ ایران بوده است؟! اگر غیر از این است پس چگونه است که هنوز تعداد قابل توجهی از رسانه های مجازی اصلاح طلب، زبان به مدح و ثنای رضاشاه و محمدرضا شاه و بر شمردن خدمات بی سابقه دولت های پهلوی می گشایند؟ آیا معتقدند که حاکمیت استبدادی پهلوی بر حاکمیت مردمسالاری جمهوری اسلامی ایران رجحان دارد؟!

۳) اصلاح طلبان و همفکرانشان در دولت های سازندگی و اعتدال و امید، مدعی هستند که ۲۴ سال در جلب آرای مردم در قبضه کردن دولت (و با محاسبه مجلس شورای اسلامی و شوراهای شهر و روستا، خیلی بیشتر از ۲۴ سال) و نیز در اداره کشور از جناح های دیگر موفق تر عمل کرده اند. حال آن گونه که آقای زیباکلام اصلاح طلب می گویند که ریشه عقب ماندگی کشور، عوامل خارجی نبوده است، بنا بر این ریشه مشکلات عدیده اقتصادی، معیشتی، فرهنگی و… فعلی کشور را باید در مدیران داخلی اصلاح طلب جستجو کرد!

۴) در سال ۹۲ که آقای روحانی با شعار “بستن با کدخدا”، سکان اجرایی کشور را در دست گرفتند و تمامی مشکلات اقتصادی، معیشتی، زیست محیطی و حتی “آب خوردن” ملت را به زلف مذاکره با کدخدا گره زدند، اصلاح طلبان حاضر در بدنه دولت ، اصلا و ابدا اعتراض نکردند که این چه رویکرد و تحلیل اشتباهی است که مشکلات اقتصادی کشور را به مذاکرات (عوامل خارجی) گره می زنید؟! آقای زیباکلام هم گویا هنوز به دنیا نیامده و یا زبان نگشوده بودند!!
در همان زمان ، مقام معظم رهبری بودند که خطاب به هیات مذاکره کننده ایرانی تاکید فرمودند که مشکلات اقتصادی کشور را به مذاکرات هسته ای وابسته نکنید ، با تاکید بر این که اولا تحریم ها ریشه در یک دوره ۳۵ ساله دارد و کشور با وجود این تحریم های ظالمانه -که در ضمن ربطی هم به موضوع هسته ای ندارد بلکه به ماهیت جمهوری اسلامی مرتبط است- تاکنون پیش رفته است ، به طوری که چه در تکنولوژی هسته ای ، چه در قدرت دفاعی و چه در سایر حوزه ها نسبت به کشورهای منطقه جلوتر است.
ثانیا صراحتا فرمودند که مشکلات اقتصادی کشور بسیار بیشتر از آن که به عوامل خارجی مرتبط باشد به سوء مدیریت های داخلی بر می گردد!
لذا معظم له بر پایه باور قطعی به این موضوع بود که سیاست های کلی “اقتصاد مقاومتی” را در بهمن سال ۹۲ (قبل از شروع مذاکرات برجام !!!) بر پایه رویکرد “درون زا و برون نگر” به دولت آقای روحانی ابلاغ فرمودند تا کمک کار دولت و هیات مذاکره کننده باشد و حربه تحریم ها را در جریان مذاکرات از دست طرف مقابل خارج کند و دولت را موظف نمودند که زمینه های اجرای اقتصاد مقاومتی را در اسرع وقت فراهم نمایند .
اما گویا “مرغ دولت، فقط یک پا دارد!” و اکنون با گذشت ۴ سال از ابلاغ آن، هنوز گامهای موثر و لازم در جهت تحقق اقتصاد مقاومتی برداشته نشده است به طوری که همه ساله و از جمله در نوروز امسال ، رهبر معظم انقلاب از حرکت کند دولت در این خصوص ، ابراز ناخشنودی کرده اند!
# آری ما هم همصدا با آقای زیباکلام ، معتقدیم که مشکلات کشور را در عوامل خارجی نباید علت یابی و جستجو کرد ، بلکه هر چه است در مدیران ماست اما تنها کسی که باور ندارد گویا دولت محترم از جمله وزیر محترم صنعت، معدن و تجارت ، آقای نعمت زاده است که معتقدند :
“در اقتصاد نیز، نیازمند واردات مدیران اقتصادی “خارجی!!!” هستیم.”

اما من تعجب می کنم با وجود چنین اعتقاد مترقیانه! جناب وزیر و علیرغم رکورد زدن واردات در دولت یازدهم ، از خودروهای لوکس آمریکایی گرفته تا سنگ پای چینی و دسته بیل و… اما چرا مدیران اقتصادی را از خارج وارد نمی کنند تا برای همیشه مشکل اقتصادی کشور حل شود؟!!

الحق که اصلاح طلبان استاد وارونه نمایی “واقعیت”ها هستند! بی جهت نیست که با یک نمونه وارونه نمایی آقای زیباکلام ، در کتاب “ما چگونه، ما شدیم؟” ایشان ، این کتاب تاکنون بیست و چند بار تجدید چاپ شده