به گزارش ۸دی، ماه مبارک رمضان فرصتی برای بازگشت انسان به فطرت پاک خودش و تمرین بندگی خداوند و همچنین اصلاح رفتارهای غلط و ناهنجار در جامعه است.
روزه گرفتن عملی واجب در این ماه شمرده می شود و بر همه ی مکلفان مسلمان فرض و واجب است که از فرمان الهی اطاعات کنند و روزه بدارند.
البته خداوند برای افرادی که نمیتوانند روزه بگیرند و عذرهایی برای روزه نگرفتن دارند، راه ها و منافذی را قرار داده که روزه نگیرند اما این روزه نگرفتن دلیلی بر هنجار شکنی و سنت شکنی در جامعه محسوب نمی شود.
با خارج شدن از درب خانه و قدم زدن در کوچه ها و خیابان ها افرادی مشاهده می شوند که به راحتی در حال خوردن روزه و هنجار شکنی در این ماه هستند و حرمت ماه مبارک رمضان و روزه دار حفظ نمی شود.
در جامعه کنونی برخی از افراد به گونه ای در انظار عمومی شروع به روزه خواری می کنند که انگار در تقابل با اسلام، روزه دار و ماه مبارک رمضان هستند.
جدای برخی از رستوران ها که مجوز پذیرایی از مسافران به مرکز استان را دارند، بسیاری از مهمانپذیرها، رستورنها و کافه های سنتی به راحتی در آنها آمد و شد جریان دارد و روزه خواری می کنند و افرادی که با در دست داشتن نوشابه های رنگی و اسکمو و کیم بستی در حوالی آنها حکایت از حرمت شکنی ها در این ماه مبارک دارد.
منشاء و ریشه بسیاری از این هنجار شکنی ها در ولنگاری فرهنگی در جامعه دارد به این جهت که دستگاه های تبلیغاتی و فرهنگی استان نگاهشان از مردم و توجه به غنی سازی فرهنگی گیلانی و اسلامی مردم برداشته شده و تمرکز برنامه های اداره محور شده است.
نداشتن برنامه های فرهنگی مذهبی اماکن فرهنگی فعال در گیلان و بی توجهی برخی از خانواده به سلامت روانی و مذهبی فرزندان باعث شده تا هنجار شکنی در جامعه به امری عادی و طبیعی تبدیل شود.
ناگفته نماند که باید اهرم های حکومتی و نظارتی در خصوص روزه خواری در استان بیشتر فعال شود و نیروهای خدوم انتظامی و نظامی و شبکه مردمی نظارت و امر به معروف در جامعه قوی تر عمل کنند و جلوی هنجار شکنی ها و بی حرمتی ها نسبت به روزه داران و ماه رمضان گرفته شود.

براستی باید گشت و بررسی کرد و به این سوال پاسخ داد که مسئول مقابله با هنجار شکنی ها در ماه مبارک رمضان چه کسانی هستند؟
آیا مردم نسبت به امورات دینی و مذهبی خود بی تفاوت شده اند یا اینکه اثر فعالیت دستگاه های تبلیغی و فرهنگی و همچنین نظارت بر اماکن عمومی و امر به معروف در جامعه کم رنگ تر شده است؟
مردم گیلان که در پذیرفتن دین مبین اسلام ریشه دیرین در تاریخ دارند چرا به روزی افتاده اند که حرمت شکنی در ماه مبارک رمضان به جای اینکه باید در این ماه فرصت بندگی را در خود تقویت کنند به غفلت به روزه خواری و حرمت شکنی مشغول شده اند؟
مقابله با هنجار شکنی و بها دادن به امورات دینی همیاری و همکاری مسئولان و مردم را می طلبد و باید برای نجات جان جامعه از فقر فرهنگی و نجات آداب تاریخی همه اهتمام ویژه داشته باشند و بی تفاوت نسبت به امورات پیرامون خود نباشند.
حفظ حرمت ماه مبارک رمضان و کرامت روزه داران یک مقوله دینی است و باید همه به آن توجه داشته باشند و مسائل مذهبی و دینی و اعتقادات مردمی همچون مسائل مقطعی سیاسی و رویدادهای از این دست نیست که بتوان از آن به راحتی عبور کرد بلکه باید با حساسیت بیشتر به آن پرداخته شود.