به گزارش ۸دی، شانزدهمین سالگرد درگذشت نماینده‌ی فقید ولی فقیه در استان گیلان و امام جمعه‌ی رشت در مصلی بزرگ امام خمینی(ره) شهر رشت برگزار شد.

در این مراسم، حجت الاسلام والمسلمین جمال یاری ضمن گرامیداشت شانزدهمین سالگرد رحلت آیت الله صادق احسانبخش اظهار داشت: بشر در مقابل وحی پیامبران دو نگاه تسلیم پذیری و تمرد در مقابل حقیقت را در پیش می گیرد که در این دو، متمردین با دیدن ادله و اسناد بازهم حقیقت را نمی پذیرند.

وی  نقش تاثیرگذار علما در طول تاریخ از جمله مشروطه  و بعد از آن را در دعوت مردم به حقانیت نقشی موثر دانست و افزود: تفکر و تعقل راهگشای  مسیر درستی و هدایت انسانها  خواهد بود .

یاری به نقش به سزای امام خمینی(ره) در ترویج و دعوت مردم به راه درست اشاره کرد و اظهار داشت: هنر رهبر کبیر انقلاب اسلامی این بود که به ملت ایران و همه ی آزادی خواهان جهان فرهنگ مبارزه ی با دشمن را بیاموزد.

وی در ادامه گفت: تسلیم نشدن و در مقابل دشمن، سرتعظیم فرود نیاوردن از درسهای ارزشمند امام راحل (ره) بود که در تاریخ ماندگار شد.

مدیرکل سازمان تبلیغات اسلامی استان گیلان قدرت امام (ره) را چون قدرت اسلام، دین، پذیرش حق و مبارزه‌ی با ظلم مانا دانست و با اشاره به نقش برجسته‌ی نماینده‌ی فقید ولی فقیه در استان گیلان اظهار داشت: خدمات تاثیرگزار  آیت الله احسان بخش در عرصه‌ی تبلیغ، مجاهدت و مبارزه‌ی با تفکرات التقاطی و گروهکهای الحادی غیر قابل انکار است.

وی در ادامه به آثار صادقین از مجموعه آثار آیت الله احسان بخش اشاره و تصریح کرد: ایشان برای ساخت مصلی بزرگ امام خمینی (ره)، و فعالیت در میدان کمک به جبهه ها از هیچ تلاشی مضائقه نکرد.

یاری نقش آیت الله احسانبخش در  کمکهای مردمی از استان گیلان به جبهه‌های حق علیه باطل را موجب پیشتازی و بارز شدن استان گیلان در این حرکت جهادی در کشور بی نظیر دانست و افزود: به همین دلیل بود که بسیاری از فرماندهان ارشد نظامی آن زمان، مستقیم از این مجاهد نستوه درخواست مساعدت می کردند.

وی به  ترور نافرجام این عالم ربانی در مسجد کاسه فروشان رشت اشاره کرد و گفت: آیت الله احسان بخش همواره با  تهدیدهای فراوانی توسط گروهک های الحادی، روبه رو بود که با بی اعتنایی به آن به مجاهدت خود ادامه می داد.

یاری در پایان همگان را از تهمت و گمانه زنی به بزرگان نهی کرد و افزود: بسیاری از علمای ما زندگی بی آلایش و ساده را برگزیده اند که با آنچه که مورد قضاوت قرار می گیرد متناقض می باشد.