هانیه نجومی
نگاهی به محصول راهبردی چای؛

صنعتی که کارگزارانش امنیت شغلی ندارند

یکی از معضلات سیستم خرید تضمینی برگ سبز چای عدم تامین امنیت شغلی کارگزاران و مهندسین کشاورزی است که به نمایندگی از دولت و سازمان چای به امر خرید تضمینی مشغولند.

صنعتی که کارگزارانش امنیت شغلی ندارند

به گزارش ۸دی به نقل از بهجت نیوز؛ مصرف چای در ایران با وارداتی که از طریق شمال (کشورچین) و از طریق جنوب (کشورهند) انجام می گرفت تامین می شد. در سال ۱۲۶۱ هـ ش، شخصی به نام حاج محمد اصفهانی کشت چای در ایران را آغاز نمود ولی به عللی رونق و توسعه نیافت تا در سال ۱۲۷۹ هـ ش، بار دیگر با تلاش و احتمام محمد میرزای چایکار ملقب به کاشف السلطنه که ژنرال کنسول ایران در هندوستان بود، آغاز گردید. او با این دیدگاه که مقدار زیادی ارز برای واردات چای صرف میگردد و تولید چای می تواند یکی از منابع عظیم برای رونق اقتصادی کشور باشد اقدام به کشت چای نمود.

نخستین بار تعدادی از کشاورزان در حومه شهر لاهیجان (چارخانه سر) کشت چای را آغاز کردند و به تدریج در سایر نقاط استان گیلان گسترش یافت بطوری که در سال ۱۳۱۹ مساحت باغات چای به ۶۰۰ هکتار رسید. روند توسعه تدریجاً ادامه داشت تا اینکه در سال ۱۳۳۷ دولت ایران اقدام به تأسیس سازمان چای کشور نمود تا کشاورزان چایکار و صاحبان صنعت چایسازی را تحت حمایت قرار دهد.

از سال ۱۳۸۹ که مجددا امر خرید تضمینی برگ سبز چای به سازمان چای کشور واگذار شد عوامل مختلفی وجود داشتند که این صنعت سود آور را مورد تهدید قرار دادند و می دهند. گذشته از مافیای چای که نقش بی بدیلی در امر وارادات دارند و یا عدم درآمد کافی چایکاران در شرایطی که کارخانجات چایسازی در سال های اخیر منافع بسیاری را کسب کردند یکی از معضلات سیستم خرید تضمینی برگ سبز چای عدم تامین امنیت شغلی کارگزاران و مهندسین کشاورزی است که به نمایندگی از دولت و سازمان چای به امر خرید تضمینی مشغولند.

ناظرین خرید تضمینی برگ سبز چای هر ساله از اردیبهشت ماه لغایت مهر ماه به کارخانجات چایسازی می روند و به درجه بندی کیفی برگ سبز چای می پردازند در حالی که خود متصدی اداره یک خانواده هستند طی شش ماه از سال از سازمان چای حقوق دریافت می کنند این در حالی است که این عدم امنیت شغلی به صورت سیستماتیک فساد مالی ایجاد می کند چرا که در سیستمی که کارگزارانش به مثابه چرخ دنده های یک ماشین زنگ زده باشند توسعه آن سیستم محقق نخواهد شد.

حال باید از مسئولان سازمان چای کشور پرسید چرا به جای استفاده از توانمندی های این مهندسین کشاورزی علاوه بر شش ماه اول که به خرید محصول راهبردی چای می پردازند در شش ماه دوم سال از اطلاعات این عزیزان در باغات چای برای مدیریت کاشت و داشت بوته های چای بهره نمی گیرند؟ قطعا اگر در این سیستم امنیت شغلی کارگزاران تضمین شود یکی از موانع توسعه صنعت چای برطرف شده و قطعا به میزان تاثیر گزاری از فساد کاسته خواهد شد.

نظرات

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط پایگاه خبری تحلیلی 8دی در وبسایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
در حاشیه