پایگاه خبری تحلیلی 8دی نیوز
https://www.8deynews.com
دختران عصر اینترنت
ما در دوره ای هستیم که عصرما عصر اینترنت است عصر دهکده جهانی به راحتی با فرهنگ دورترین مردم دنیا آشنا می شویم و با آنها ارتباط برقرار می کنیم.
ما در دوره ای هستیم که عصرما عصر اینترنت است عصر دهکده جهانی به راحتی با فرهنگ دورترین مردم دنیا آشنا می شویم و با آنها ارتباط برقرار می کنیم
در ایران ما هم این مسئله فراگیر شده و استفاده از اینترنت رواج پیدا کرده است
اینطور که از آمارها به گوش میرسد ۵۰ درصد کاربران اینترنت کشورمان بانوان هستند، با این آمار و ارقام خوب است که کمی روی این موضوع تمرکز کنیم و آسیبها و راهکار های آن را باهم بررسی کنیم.
هر تکنولوژیای همراه خودش تغییراتی را به همراه میآورد که خواسته یا ناخواسته استفاده کنندگان از آن را تحت تأثیر قرار میدهد. این تغییرات (یا به طور عام، فرهنگِ هر تکنولوژی)، ترکیبی از مزایا و معایب است که برای استفادۀ بهینه باید از فوائد آن آگاه شد و تا آنجا که مقدور است، مضراتش را مدیریت کرد.
اینترنت نیز مانند هر تکنولوژی و فناوری دیگری، زایندۀ فرهنگ خاصی در جوامع است. فرهنگی که اجزای آن با توجه به عرف و هنجارها و ارزشهای هر جامعه، ارزیابی میشود؛ به طوری که بعضی اجزای آن ممکن است برای جامعهای مفید، و متناسب با هنجارهای آن جامعه باشد، در حالی که همین اجزا در جامعهای دیگر ضدارزش تلقی شده و برای جلوگیری از تأثیرات آن اقداماتی صورت بگیرد.
در عین حال، میتوان مزایا و معایب مشترکی از فراگیر شدن اینترنت، در بین جوامع گوناگون یافت. از جمله مزایای آن، سرعت بالای انتقال داده، دسترسی آسان به اطلاعاتی از سراسر دنیا، همسوتر شدن فعالیتهای علمی و پژوهشی دانشمندان و محققان، آشنایی با سایر جوامع از طریق اطلاعاتی دستاولتر نسبت به اطلاعاتِ گزینش شده، و خرید و فروش آسان و لحظهای اشاره کرد.
از مهمترین معایب مشترک آن در جوامع گوناگون، میتوان به استفادۀ بیبرنامه و بیش از حد کاربران اشاره کرد که به دلیل تنوع و جذابیتِ اطلاعات موجود در آن و نیز سهولت برقراری ارتباط با انسانهای متفاوت از سراسر جهان اتفاق میافتد. این مهم، خود منشأ مشکلات بزرگ و جدیای میشود که قربانی اول آن فرد، و سپس خانواده و در نهایت جامعه خواهد بود.
اشتغال بیرویه به اینترنت، فرد را از جامعه منزوی کرده، روابط اجتماعی او را از شکل طبیعی خود خارج نموده و به خاطر امکانِ فعالیت با هویتهایی غیرواقعی در اینترنت، مقدمات دور شدنِ هر چه بیشتر او را از خویشتنِ خویش فراهم میآورد. اختصاص ساعاتِ زیاد به حضور در فضای مجازی، رفتهرفته فرد را منفعل و کاهل بار میآورد و به دلیل آزادی عمل بیش از حدی که به فرد در انتخابهایش میدهد، او را نسبت به هنجارها و قوانین اجتماعی که طبعا محدودیتآور هستند، عصیانگر میکند.
سرگرم شدنِ بیش از حد و مدیریت نشده با اینترنت، رشتۀ اتصال فرد و اطرافیان او را میپوساند و روابطش را با خانواده دچار اختلال میکند. جایگزینی ارتباطات خانوادگی با روابط دوستانۀ فضای مجازی، میتواند اعضای خانواده را از خویشاوندان نزدیک تبدیل به همخانههایی کند که هر یک در دنیای پنهانِ مستتر در لپتاپش زندگی میکند. آدمهایی که یک زمان بزرگترین داشتههای فرد بودهاند، تبدیل به بیگانگانی میشوند که تنها گاهی، حضور فیزیکیِ ناقصِ یکدیگر را احساس میکنند و گویی دیگر قرابتی میانشان نیست.
بروز چنین معضلی، بیش از هر کس دیگر، دربارۀ مادر خانواده نگران کننده است. مادر که نخِ تسبیحِ خانواده است، همواره بیشترین نیرو و مهارت را در کنترل روابط اعضای خانواده و گرم نگه داشتن جو دوستانه و آرامشبخش خانه داشته است. اشتغال بیش از حد مادر به جذابیتهای اینترنت، میتواند جدیترین آسیب خانوادگی را در پی داشته باشد و پایههای این بنیانِ اساسی اجتماع را دچار تزلزل کند.
اینترنت و خانواده
آسیبزاتر بودن استفادۀ نامطلوب زن از اینترنت، هرگز به معنی نفی آسیبزایی استفادۀ نامطلوب مرد نیست. نیاز به توضیح نیست که خانواده نهادی تکنفره نیست که به مدیریتی واحدی نیاز داشته باشد و مسئولیت از سایر اعضای آن سلب شود؛ بلکه زن و مرد در کنار یکدیگر پایه و بنیان خانواده را تشکیل میدهند و استحکام بنای خانواده به وظیفهشناسی و مسئولیتپذیری هر دوی آنها وابسته است.
درگیری زیاد مردِ خانه با اینترنت نیز میتواند سستکنندۀ روابط اعضا باشد. به همان میزان که اشتغال بیرویۀ زن به اینترنت، در مرد احساس تنهایی و دور بودن از مرکزیت توجه زن را موجب میشود، اشتغال بیش از حد مرد به اینترنت نیز در زن منشأ احساس تنهایی بوده، او را نسبت به زندگی ناراضی میسازد.
علاوه بر تنظیم اوقاتِ اشتغال به اینترنت، مدیریت استفاده از امکانات اینترنت نیز در کیفیت روابط زوجین مؤثر است. اعتیاد برخی مردان به پورنو و روابطِ جنسیِ مجازی، و در مقابل، اعتیاد برخی زنان به گفتوگوها و ارتباطات مجازی تهدیدکنندههای جدی روابط زناشوییاند.
کاربران، اسرار و جزئیاتِ خصوصی زندگی خویش را بیش از دنیای حقیقی در جامعۀ مجازی فاش میکنند و به دلیل رو در رو نبودن با سایر کاربران و نیز عدم حاکمیت بازدارندههای جامعۀ حقیقی، راحتتر از دنیای واقعی با جنس مخالفِ خود ارتباط برقرار میکنند.
این مسئله در آنجا اهمیت ویژهای پیدا میکند که کاربران، از جامعۀ مذهبیتر و مقیدتر جامعه برخاسته باشند؛ چرا که نسبت آزادیای که این فضا در روابط ایجاد میکند، برای انسانهای مقیدی که در جامعه خط قرمزهای بیشتری پیش رو داشتهاند، بیشتر از آزادی کسانی است که در اجتماع کمتر خودشان را در قید و بند خطوط قرمز و ممنوعیتهای عرفی و شرعی میدیدند. به عبارتی، فاصلۀ محدودیتها در فضای حقیقی و آزادی عمل در فضای مجازی، برای متدینین بیشتر از کسانی است که کمتر در قید حدودِ عرفی و شرعیاند. از این رو، میتوان قشر مذهبی را در روابط مجازی آسیبپذیرتر از قشرِ کمتر مقیدِ جامعه دانست.
همین امر لزوم توجه بیشتر زوجین را نسبت به چگونگی و نیز میزان روابطشان در فضای مجازی روشن و تأیید میکند. عدم رعایت مسائل اخلاقی و کنترل نکردنِ رابطۀ زن و مرد با جنس مخالف، و یا سهلانگاری در این مورد به بهانۀ حضوری نبودنِ رابطهها یا رو در رو نشدن با آنها و یا پایین بودنِ احتمالِ دیدار حضوری تاکنون مشکلات و معضلات جدیای را متوجه کاربرانِ زن و مرد، و دختر و پسر کرده، موجب تنشهای شدید در خانواده و حتی جدایی زوجین شده است.
طولانی شدن و جدی شدنِ رابطۀ زن و مردی که هر دو متأهلاند، و به بهانههای کاری و یا رابطۀ سادۀ «سلام و علیکی» ارتباط با یکدیگر را آغاز کردهاند، از مهمترین آسیبهای خانواده است که میتواند به وابستگی عاطفی آن دو به یکدیگر و دلسردی هر یک از زن و مرد از همسرشان، منتهی شده، موجباتِ تلاشیِ دو خانواده را فراهم کند. همچنین اعتمادِ دختران به مردان متأهل، که به خاطر موقعیت اجتماعی مردان، یا صرفا به دلیل تأهل آنهاصورت میگیرد، و برقراری رابطههای مستمری که به وابستگی عاطفی به آنان منجر میشود، در مواردی سبب اخاذی و سوء استفادههای عاطفی و بعضاً جنسی دختران را فراهم آورده است که در نهایت به دلیلِ امتناع دختران -به خاطرِ حفظ آبرو- از برخورد قانونی با این موارد (که بعضا ظاهر شرعی به خود گرفته است) به صورت پروندههایی ناتمام همچنان در جریان بوده و قربانیهای بیشتری میگیرد.
شاید بتوان بهترین راه ممانعت از وقوع چنین آسیبهایی را در آشنایی کامل خانوادهها با فضای مجازی و آگاهیسازی زن و مرد نسبت به خطرات و مضرات آن دانست که این امر هم موجب هشیاری زوجین در استفاده از اینترنت میگردد و هم سبب هدایت و کنترل بهتر فعالیت مجازی فرزندان توسط آنها میشود.
اینترنت، فناوریِ گریزناپذیری است که مانند سایر تکنولوژیها در کنار تمام مزایایی که دارد، معایب و خطراتی نیز به همراه دارد که تنها راه مقابله با آن، آگاهی نسبت به آسیبها و کسب آمادگی جهت مقابله با مضرات آن است. فراگیری اینترنت، به جنسیت خاصی محدود نیست؛ از این رو آشنایی بانوان با اینترنت و محیطها و امکاناتِ مختلف فضای مجازی، به منظور بهرهوری از این تکنولوژی قدرتمند و نیز به منظور هدایت فرزندان و پیشگیری از خطرات و مفاسدِ احتمالی آن، امری ضروری و غیر قابل انکار است.
نظرات