به گزارش ۸دی، مهدی نجفی از فومن به مناسبت سالگرد شهادت اولین شهید مدافع حرم استان گیلان پاسدار حرم اهل بیت (ع) و حریم ولایت و  امامت شهید امیررضا علیزاده نوشت:

بسم رب الشهداء والصدیقین

« ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم  یرزقون »

قلم در دستانم سنگینی می کند، وقتی می خواهم از تو بنویسم.

از روح بزرگت مدد می خواهم و اذن می گیرم تا یاری ام کند.

چگونه می توان از تو نوشت، در حالیکه فرشتگان آسمان تو را می ستایند و خداوند با قلم سرخ بر قلب تاریخ، نام زیبای تو را نگاشته

ای شهید …

ای امیر دلها

ای آبروی گیل و دیلم، ای سردار سرزمین میرزا کوچک، با یاد تو در عطر یاس ها می شکفیم و با شکوفه های این سرزمین جوانه می زنیم و در بهار می روییم …

بسان تو، که بی سر و دست در عطر یاس های مدینه و به یاد کوچه های غربت و چادر خاکی مادرت زهرا (س) عاشقانه پرکشیدی …

ای امیر دلها، ای شهید سعید، ای حسن الختام

پیش از تو چمران و باکری و همت و متوسلیان برایم افسانه بودند، اما تو آن تکمله اعجاب انگیز اسلامی که از آستین انقلاب بیرون آمد

تا ما باور کنیم و نهراسیم و طوفان کنیم.

تو آن قله رفیع ایثاری که پرواز قلم من هرگز به آن نخواهد رسید.

تو آن همیشه جاویدی که قلب تاریخ با یاد تو می تپد و تربت پاکت تا ابد زیارتگاه عاشقان و دلسوختگان خواهد بود.

ای امیر دلها، ای شهید علم و جهاد و بصیرت

رضا بودی بر امر ولایت، کلام تو نور بود و سیره ات بصیرت و اخلاص

وصیت نامه ات دانشگاه است و زندگی نامه ات تاریخ.

تو گفتی که همیشه در جبهه حق باشید و دستورات رهبر فرزانه انقلاب امام خامنه ای را اطاعت نمایید و حزب اللهی باشید و حزب اللهی بمانید.

سفارش تو حجاب بود و تقوا، امر به معروف بود و رعایت بیت المال.

ای امیر دلها، ای که از کوچه باغ های شهادت می آیی، با ما سخن بگو …

از غربت خرابه های شام بگو، از گریه های یتیمان دمشق، از جهل و تکفیر وهابیت، از دنیا طلبان و تجمل پرستان، از گرگ های در لباس دوست

از صندوقچه کوچک حفظ بیت المال، از اشک هایی که برای محرومان و پابرهنگان ریختی بگو

از غربت شبهای سرد حرم زینب و رقیه ( س ) بگو…

ای که مرگ سرخ را برگزیدی تا عاشقانت را از مرگ سیاه برهانی، امروز ما و تاریخ ما  و ملت ما، به تو و خون تو محتاج است.

چگونه از تو بنویسم که تو را نشناخته ایم …

تو را باید در اشکهای مطهر دختر گلت و لبخند معصومانه پسرت علی شناخت.

تو را باید در کلام روشن و استوار همسر با بصیرت و نگاه با صلابت پدر و صمیمیت و مهربانی مادر صبورت جستجو کرد.

تو رفتی تا ما باور کنیم که می شود زینبی بود و حسینی رفت …

ای امیر دلها؛

بر کدامین گوشه از خرابه های شام غریبانه گریستی که عمه سادات (س)، نام تو را خواند و آسمانی شدی …

تو را دیدم، بدانسان که خود آرزو کرده بودی، عاشقانه و خونین بال، همچون مولایت حسین (ع) بر سر دار بودی …

مرد بودی و نامرد شناس، شهادت می دهم که لایق شهادت بودی و جز خدا ندیدی، چرا که گلگونه مردان خدا خون ایشان است و شهادت هنرشان.

باز از جبهه حق نعش شهید آوردند        ورقی پاره ز قران مجید آوردند

دهم اردیبهشت ۹۱ شمسی است، عاشورای توست …

سرزمین دمشق تو را می خواند، شام بلا می خواهد جغرافیای نگاه خدا باشد.

می خواهد خرق عادت کند و این بار نگذارد بر اسیران کوفه سنگ و تیر ببارد .

تن رنجور تو، از پس فرسنگ ها آمده است تا مدافع حریم ناموس عالم باشد و اجازه ندهد تیرهای کینه و جهل به تابوت ها برسد و ناقوس ها ندای مهلا مهلا سر دهند …

صدای پای تو، زمین شام را به لرزه درآورده بود و خواب را بر چشمان حرامیان آشفته .

اما دوباره از پس پرده تاریخ، دست پلید ابن ملجم زمانه فرق تو را شکافت و دستان تو کربلایی شد تا گره گشای ما باشد.

ای سفیر ولایت در شام، ای سردار عشق …

تو در عاشورای اردیبهشت همزمان با ولادت بزرگ بانوی دو عالم حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا سلام علیها پرکشیدی و بهشتی شدی …

بعد از تو صندوقچه کوچک و با اخلاص بیت المالت که داستانها در دل خویش دارد خالی می ماند

بعد از تو دیگر این شهر صفایی ندارد.

 سلام بر تو روزی که متولد شدی و روزی که خونین بال پرکشیدی و روزی که دوباره باز خواهی گشت …

پایان سخن، پایان تو نیست

                                         تو انتها نداری …

تقدیم به روح پرفتوح و ملکوتی شهید مدافع حرم، شهید امیر رضا علیزاده

مهدی نجفی –  شهرستان شهید پرور فومن ۱۳۹۶