۳۰ دی ماه ۹۲ روز آغاز اجرای روند توافقنامه ژنو، تقارن جالبی با دو رویداد تاریخی دیگر در کشور دارد.

این تاریخ را بسیاری از رسانه های داخلی به دلیل تعلیق غنی سازی ۲۰درصدی در ایران به عنوان یک روز تاریک ثبت کردند.با این وجود ۳۳ سال پیش در ۳۰ دی ماه ۵۹ این روز در تاریخ معاصر کشور ثبت شده بود. در این روز گروگان های آمریکایی لانه جاسوسی این کشور که توسط دانشجویان مسلمان انقلابی دستگیر شده بودند آزاد شدند.

تسخیر لانه جاسوسی توسط حضرت امام خمینی(ره)، انقلاب دوم خوانده شده بود و به همین دلیل – حتی اگر تعدادی از همان دانشجویان در زمان حاضر از تفکرات انقلابی خود دور شده باشند – اتفاقی فراموش نشدنی در تاریخ انقلاب محسوب می شود.

آزادسازی گروگانهای آمریکایی لانه جاسوسی این کشور/۳۰ دی۵۹

درگذشت مهدی بازرگان، نخست وزیر مخالف گروگانگیری در ژنو / ۳۰ دی۷۳

پلمپ تجهیزات هسته‌ای نطنز بعد از توافقنامه ژنو / ۳۰ دی ۹۲

۲۴ سال بعد در ۳۰ دی ماه ۱۳۷۳ مهدی بازرگان، نخست وزیر دولت موقت از دنیا رفت تا او که دولتش یک روز بعد از آغاز گروگانگیری استعفا داده بود، در سالگرد پایان گروگانگیری از دنیا برود!

اما کسی چه می دانست که تقارن تاریخی عجیب تری سال ها بعد در راه بود. این تقارن ۳۳ سال بعد از پایان گروگانگیری و ۱۹ سال پس از درگذشت نخست وزیر مخالف گروگانگیری و تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در سال ۹۲ رقم خورد و عجیب اینکه باز هم پای آمریکا در میان بود.

۳۰ دی ماه ۹۲ که در آن غنی سازی ۲۰درصدی اورانیوم در صنعت هسته ای ایران متوقف شد قبلا دو بار در تاریخ ثبت شده بود. آیا این تقارن اتفاقی است؟