به گزارش ۸دی به نقل از آستان‌خبر؛ داشتم گلستان سعدی را می خواندم که به حکایت دو برادر رسیدم که یکی بقول ما امروزی ها، نان زبانش را خوردی و دیگری به زور بازو نان خوردی؛ که برادر پاچه خاره به برادر دگر گفتی که چرا دست به دستمال نشوی تا از مشقت کار کردن برهی و بقیه ماجرا … که یهو ذهنم رفت سراغ موضوع قرارداد «مشارکت (مزایده) خدمات مربوط به صید و تکثیر لارو ماهی سفید دریای کاسپین از سر دهنه رودخانه سفیدرود بمنظور تکثیر و بازسازی ذخایر ماهیان سفید.»

حالا زمینه قبلی‌اش چه بود؟ نمی‌دانم. ولی هر چه بود، به ماجرای دو برادر حکایت شیخ اجل سعدی شیرازی، نزدیک بود! ظاهراً از زمانی که این کار به بخش خصوصی واگذار شده، نان درآوردن برادران کار درست دست بر سینه پیش …! کمی دشوار شده و زبانم لال، مجبور شدند که در مزایده هم شرکت کنند! اما از آنجایی‌که در کشور عزیز ما، برای هر مشکل برادران کار درست! ما، راه‌حل‌های زیادی وجود دارد! طبق روال معمول سال‌های قبل، به طرفه الحیلی چند سال بعدی را در مزایده! آن‌چنان برنده‌شده که عقل شیطان نیز، به آن نمی‌رسید، چه برسد به ذهن برادران زحمتکش صیاد ما! که عمری دل به دریا زده و با دل دریایی خود، به مخیله ذهنشان اجازه نمی‌دهند که در خصوص برادران کار درست! خویش، افکاری از قبیل رانت، سبیل چرب کردن و … نسبت دهد!

تا اینکه امسال، گوش شیطان کر، یکی از برادران صیاد ما برنده مزایده شد! ظاهراً تا جایی که راوی خبر داده، هنوز دلایل این بی‌تدبیری! مشخص نشده و چرا برادران کار درست! امسال این‌گونه ضعیف عمل کردند و سبیل را خوب چرب نکردند و … اطلاعی ندارم؛ اما هر چه بود، کار به دبه و دبه کشی رسید و طبق امدادهای یهویی دست‌های پشت پرده، مزایده به‌نوعی مالیده! و جملات: «وامرهم شورا» و «مشارکت بهتر است و مشارکتی! عمل شود!» «نه سیخ بسوزد و نه کباب» و … نقل محفل شد و سرانجام اعلام شد که با همه تفاسیر، چیزی از ارزش‌های برادران صیاد ما کم نخواهد شد! ولی به مدد ابروباد و مه و خورشید و فلک! کار صید ماهیان تکثیری، شراکتی خواهد بود و برای اینکه، تقسیم عادلانه! صورت گیرد، یک روز این گروه و روز دیگر نوبت گروه بعد.

حال کاسه‌ای زیر نیم‌کاسه است، من هم مثل شما نمی‌دانم ولی بعید نیست که در روزهایی که نوبت برادران صیاد ماست، یهویی ابروباد و مه و خورشید و فلک، بازی دیگری دربیاورند! الله‌اعلم

به‌هرحال، شایسته است که دنبال مقصر نگردیم چون از کودکی تو گوش ما خوانده‌اند که: «از نخورده بگیر، بده به خورده» و ای‌کاش رئیس اداره شیلات توان مقابله با زورگویی و دفاع از حقوق زیرمجموعه خود را داشت …

و این داستان ادامه دارد…