بی توجهی مسئولان به دستهای پینه بسته روستائیان؛

پای چینی ها روی گلوی صنایع دستی گیلان

طبق بررسی ها صنایع دستی گیلان در حال نابودی است و صاحبان صنایع با کم توجهی و کم کاری مسئولان ذیربط به انزوا کشیده شده است.

پای چینی ها روی گلوی صنایع دستی گیلان

به گزارش خبرنگار ۸دی، صنایع دستی در گیلان یکی از شاخص های ارزشمند مردمان است که با توجه به گردشگرپذیر بودن استان سهم قابل توجهی در درآمد و خانوارها در مناطق توریسیت پذیر دارد.
تاکنون ۶۰ نوع اثر از مصنوعات سنتی با دستان چیره گر مردم گیلان به ثبت رسیده، این در حالی است که طبق گزارشات سازمان میراث فرهنگی حدود ۷۰ درصد صنایع ساخته شده در کشور از همین ۶۰ نوع صنایع ساخته شده می باشد.
در کنار این توانمندی ها و علارغم پتانسیل های موجود در استان بررسی های نشان می دهد که توجه خاصی به صنایع دستی گیلان نمی شود و پرداختن به مقوله صنایع دستی اصیل گیلان به یک امر مغفول تبدیل شده است.
بالا بودن هزینه های تولید، عدم حمایت دولت از صاحبان صنایع و هنر سنتی، کمبود تنوع در تولید، نابسامانی در بازار عرضه و فروش، تبلیغات محدود و هجوم حجم گسترده و بی عدد و شمار صنایع دستی خارجی موجب شده تا مشکلات عدیده ای در صنایع دستی گیلان بروز دهد که موجب رنجش خاطر و به انزوا کشیده شدن صاحبان صنایع دستی در گیلان انجامیده است.
افزایش قیمت محصولات اولیه موجب شده تا بهای تمام شده کالاهای سنتی تولید شده با دستان روستائیان و صنعت کاران امر افزایش پیدا کند و چون کالاهای مشابه صنایع دستی با دستگاه های پیشرفته کشورهای توسعه یافته نظیر چین تولید می شوند در مقابل صنایع دستی گیلان یک سر و گردن به لحاظ زیبایی و قیمت بالاتر هستند.
برای مثال یک قاشق چوبی تولید شده در بازار سنتی گیلان بین ۴ تا ۵ هزار تومان است اما قیمت یک قاشق چوبی با دستگاه ساخته شده کشور چینی نهایتا به مرز ۲ هزار تومان می رسد.
از طرفی دیگر چون علوم و فنون صنایع دستی متعلق به بزرگان جامعه و پیر مردان و پیرزنان استان است با گذر عمر، هنر و صنعت دیرینه گیلان نیز با آنها دفن می شود و به نظر می رسد توجهی به آموزش و انتقال تجربه های اندوخته شده از صاحبان صنایع دستی سنتی به نسل های امروز و فردا صورت نمی گیرد.
از طرفی دیگر بروکراسی اداری و چرخاندن تولید کنندگان و سازندگان صنایع دستی در ادارات و نمایندگی های میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری موجب بی رمق شدن تولید کنندگان می شود و رغبت آنها برای ارتقای حجم و سطح کیفی تولیدات کاهش می یابد.
یقینا بی توجهی به صنایع دستی گیلان آن را به ورطه نابودی می کشاند و تنها بها دادن به صنایع دستی در ایام گردشگری فقط مسکن برای صاحبان صنایع است و نمی تواند چاره ساز و درمانگر دست های پینه بسته تولید کنندگان سنتی و روستایی گیلان شود.
با ادامه این روند ها و کاهش سطح تولیدات توسط روستائیان گردش مالی آنها محدود می شود و این پروسه منجر به ضربه زدن به اقتصاد محلی و درون زا نیز است چرا که نیاز به استفاده از کالاها و محصولات صنایع دستی خارجی و چینی محسوس می شود و راه برای سودجویان برای تامین تقاضای مصرف کنندگان باز است.
ساماندهی کسب و کار و رونق تولیدات صنایع دستی مستلزم حمایت مسئولان و متولیان امور در سازمان میراث فرهنگی است چون صنایع دستی در گیلان با شرایطی که با بی توجهی برخی ها به وجود آمده نفس های آخرش را می کشد و  تا قبل از اینکه تمامی صنایع تولیدی و سنتی گیلان نابود شوند باید راهی را یافت تا صنایع دستی گیلان علیرغم اینکه رشد و توسعه پیدا نمی کند حداقل حفظ شود و برای نسل های آینده نام و نشان آن باقی بماند.

انتهای پیام/

نظرات

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط پایگاه خبری تحلیلی 8دی در وبسایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
در حاشیه