رضا ربیعی
نقدی بر مصاحبه استاندار سابق گیلان در حمایت از طرح آشتی ملی؛

شباهت های طرح آشتی ملی و برجام / ناقضان قانون انتخابات چرا بر طبل آشتی می دمند

موافقان طرح آشتی ملی، برجام را الگویی برای این طرح می دانند اما گویا فراموش کرده اند که در برجام یک طرف به همه تعهدات عمل کرد ولی دیگری فقط بر روی کاغذ به تعهدات پایبند بود.

شباهت های طرح آشتی ملی و برجام / ناقضان قانون انتخابات چرا بر طبل آشتی می دمند

به گزارش ۸دی، رضا ربیعی از فعالان سیاسی استان گیلان و شهرستان صومعه سرا در واکنش به مصاحبه علی صوفی استاندار سابق گیلان درباره “طرح آشتی ملی” در یادداشتی با عنوان «من طرح “آشتی ملی” می دهم، پس هستم» نوشت:

موضع اخیر اصلاح طلبان مبنی بر پذیرش رفتارهای اشتباه گذشته و اظهار ندامت از آنها، رویکردی را به نام “آشتی ملی” در آنها ایجاد کرده است که معتقدند مرحوم هاشمی تلاشهایی را جهت تحقق آن معمول داشته اند.

اکنون در دوره پساهاشمی، نظر به خلا وجودی شخصیتی در تراز مرحوم هاشمی، اصلاح طلبان بناچار خود آستین ها را بالا زده و در آستانه انتخابات سال ۹۶، با احیای مجدد بحث “آشتی ملی” اهداف خود را دنبال می کنند.

از جمله اصلاح طلبانی که در باره این موضوع، اظهارات مبسوطی داشته است علی صوفی، وزیر دولت اصلاحات و استاندار سابق گیلان است که گفته های وی در مصاحبه با پایگاه خبری – تحلیلی “راه سوم”، از چند حیث قابل تأمل است:

۱- پذیرش اشتباه، در همه جوامع، الزاماتی دارد که ندامت از آن و اقدام مناسب جهت جبران پیامدهای آن اشتباه، در کف این الزامات قرار دارد، تا تضمینی برای پرهیز از تکرار اشتباه باشد، اما در تشریح طرح آشتی ملی توسط آقای صوفی نه تنها حرفی از این الزامات نیست، بلکه حتی بر حذف  آنها به عنوان پیش شرط های گفتگوی آشتی ملی تاکید شده است، ملاحظه بفرمایید:

«باید مراقب بود که شرایط سخت نشود یعنی به گونه ای نشود که یک طرف باید توبه کند».

اولا هر گونه ورود به گفتگوی آشتی ملی، به نوعی “تحصیل حاصل” تلقی می گردد، زیرا نظام غیر از عوامل اصلی غائله و به تعبیر مقام معظم رهبری “فتنه” ۸۸ با سایر اصلاح طلبان مشکلی ندارد کما این که اصلاح طلبان نیز از اولین انتخابات پس از سال ۸۸ تاکنون در همه آنها به طور وسیع شرکت کرده اند که حاکی از قبول ساز و کارهای حاکم بر انتخابات کشور (برخلاف آنچه در سال ۸۸ عده ای با نام “تقلب” ادعا کرده بودند) می باشد.

ثانیا با گذاشتن پیش شرط، در حال القای این معنا هستند که حاکمیت بیش از اصلاح طلبان نیازمند و مشتاق آشتی ملی است بنابراین باید امتیاز بدهد و از الزامات یاد شده بگذرد.

۲- اصلاح طلبان با این که اعتراف دارند اقدامشان در سال ۸۸ علیه حاکمیت نظام بوده است ولی در طرح آشتی ملی سعی دارند حاکمیت را با رهبری نظام برابر بدانند و از قبول مسئولیت در قبال سایر  ارکان حاکمیت نظام شامل قوه قضائیه، شورای نگهبان، شورای عالی امنیت ملی و نیز مردم شانه خالی کنند، این گونه ورود به گفتگوی آشتی ملی، به معنی هزینه کردن از اعتبار بالاترین رکن حاکمیت نظام (رهبری) خواهد بود خصوصا اگر گفتگوها به نتیجه هم منتهی نگردد.

در حالی که سیر منطقی تر شاید این باشد که در طرح مزبور گنجانده شود که ورود به گفتگو، از سران قوه قضاییه، شورای عالی امنیت ملی، شورای نگهبان و یا حتی نمایندگان آنان آغاز گردد، تا ضمن تعیین چارچوب دقیق تر گفتگو فراتر از آنچه در پیش نویس طرح اصلاح طلبان آمده است، زمینه های لازم برای ورود احتمالی رهبری یا نمایندگان ایشان در ادامه گفتگو فراهم شود.

این روند گرچه زمان بیشتری می برد اما از افتادن در ورطه خسارتهای احتمالی ناشی از شتاب بی مورد، نظیر آنچه برای مذاکرات برجام اتفاق افتاد، جلوگیری خواهد کرد، در ضمن از ایجاد این توهم، که با گفتگوی آشتی ملی، همه موافق هستند الا رهبری نظام، جلوگیری خواهد کرد.

۳-«…می توان گفت بعد از روی کار آمدن احمدی نژاد این احساس خطر شد و این دو جریانی که با هم رقابت شدید داشتند و کاملا از هم جدا بودند به هم نزدیک شدند و این خیلی اتفاق مبارکی بود زیرا این دو جریان احساس خطر کردند که انقلاب در خطر است بنا بر این با هم همکاری داشتند و این رویکرد همچنان ادامه دارد. اگر بخواهید این همکاری بیشتر به طوری که دو جریان به یکدیگر نزدیکتر شوند و از ابزارهای حذفی و تخریبی علیه یکدیگر استفاده نکنند احتیاج به مذاکره طولانی و گسترده ای دارد که می تواند الگویش هم همان مذاکرات هسته ای باشد که به برجام منتهی شد. »

این بخش از مصاحبه، تصوراتی را در ذهن مخاطب به وجود آورده، تاملاتی را  برمی انگیزد، از جمله:

الف) این که گفته شود، انتخاب آقای احمدی نژاد در سال ۸۴ خطری بود که انقلاب را تهدید می کرد که هر دو جریان اصلاحات و اصولگرایی این خطر را احساس کردند، موجد این تصور می گردد که حوادث سال ۸۸ اگر چه محصول همکاری دو جریان نبوده است اما قطعا برآمده از همفکری آن دو بوده است.
در حالی که اولا آقای احمدی نژاد برآمده از جریان اصولگرایی بوده، بنابراین ادعای برانگیختن احساس خطر در آنان صرفا بمثابه بزرگ کردن خطری موهوم برای موجه نشان دادن اقدامات مقابله ای اصلاح طلبان در سال ۸۸ تلقی می شود.

ثانیا اصولگرایان نه در احساس خطر و نه در اقدام، هیچ گونه اشتراک و نیز مشارکتی با اصلاح طلبان، چه در حوزه همفکری و چه در همکاری برای مقابله با این خطر نداشته اند.

ب) از آنجایی که بر مبنای اظهارات آقای صوفی، اقدامات سال ۸۸ اصلاح طلبان در راستای احساس مسئولیت برای دفع خطر از انقلاب بوده است، لذا امکان تکرار حوادث مشابه در آینده، در صورت شکل گرفتن چنین احساس خطری! وجود خواهد داشت و لابد این بار، دو جریان یادشده، برپایه توافقات برآمده از گفتگوی آشتی یا وفاق ملی، برای دفع آن خطر علاوه بر همفکری، همکاری نیز خواهند نمود.

ج) با قبول چنین سازو کاری که آقای صوفی برای دفع خطر از سر انقلاب بر می شمارند، اساسا شورای نگهبان را فاقد صلاحیت لازم در خصوص تشخیص این خطر و دفع آن خصوصا درکباره کاندیداتوری آقای احمدی نژاد در سالهای ۸۴ و ۸۸ دانسته اند، لاجرم از آنجایی که “میزان بودن رای مردم” به عنوان رکن رکین مردمسالاری، با ادامه روند مبتنی بر ساز و کارهای موجود، مورد مناقشه تشخیص داده شده لذا باید برای صیانت از حقوق مردم در انتخابات تدابیر لازم اندیشیده شود!

اما این که طرح آشتی ملی چه نسبتی با “برجام” می تواند داشته باشد، اگر چه جای بحث مفصلی دارد اما اگر به ریشه های شکل گیری دو پروژه یعنی:
الف) تحریم های آمریکا و اروپا علیه جمهوری اسلامی ایران
ب) فتنه سال ۸۸ و آسیبهایی که به واسطه آن به بنیان های سیاسی، اجتماعی،  اقتصادی و امنیتی کشور وارد شد،

نظری بیاندازیم، با وجود نسبت ها، شباهتها و ارتباطاتی بین این دو و برجام، اما بر “نقش برجام در کم کردن تهدید های آمریکا” تردیدهای اساسی وجود دارد و اگر قرار است طرح گفتگوی “وفاق ملی” به نتایجی در حد و اندازه های مذاکرات برجام منتهی شود، همان بهتر که اساسا چنین گفتگویی آغاز نشود.!!

نکات نهفته در این بخش از مصاحبه، پیشاپیش و به صراحت در صدد مشروعیت بخشیدن به اقدامات اصلاح طلبان در فتنه سال ۸۸ است، از این رو است که علیرغم این که در اثنای مصاحبه، ظاهرا بر اشتباه بودن اقدام اصلاح طلبان اقرار دارند ولی در اینجا با چرخشی ۱۸۰ درجه ای از پذیرش الزامات این اشتباه سر باز زده، چرا که آن اقدامات را در راستای دفع خطر از انقلاب تلقی نموده اند، بنابراین، چه بسا در آینده شرایطی پدید آید که از حاکمیت نیز مطالبه عذرخواهی و جبران به خاطر ۷ سال حصر ظالمانه!! و جفایی که بر اصلاح طلبان روا داشته شده است!! بنمایند، به همین منظور در بخش نخست مصاحبه، نمی گویند: نباید بحث ها به این سمت برود که گفته شود باید عوامل حوادث ۸۸ توبه کنند، بلکه با ظرافت می گویند:
“باید مراقب بود که شرایط سخت نشود یعنی به گونه ای نشود که یک طرف باید توبه کند.”

بنا بر این به نتیجه “برد- برد” ، شبیه آنچه برای برجام ترسیم شده است! می اندیشند، اما آیا ممکن نیست که شباهت های دیگر برجام نیز در گفتگوی آشتی ملی تکرار شود مثل این که یک طرف به همه تعهدات عمل نماید ولی دیگری فقط بر روی کاغذ به تعهدات پایبند باشد – بدانگونه که آقای عراقچی اظهار داشته بودند – و یا یک طرف چون توهم تسلط بر شرایط بر مخیله اش وارد شد سخت تر از قبل تهدیدات خود را عملی نماید و یا …!!!

۴- آقای صوفی در بخشی دیگر از مصاحبه می گویند:
“… بنا بر این می بینیم که چنین خطراتی وجود دارد و اگر این ارتباط قطع شود چنین خطراتی ممکن است در آینده به وجود آید به ویژه آن که ما هنوز کشوری هستیم که آمریکا دارد ما را تهدید می کند، دشمنان قسم خورده ای در منطقه داریم.”

با اظهارنظر قاطع آقای رئیس جمهور مبنی بر این که:
“برجام سایه شوم تهدید را از سر مردم برداشت.” و نیز با اظهارات مشابه بعضی از دولتمردان که به صراحت از رفع خطر جنگ در سایه برجام صحبت کرده اند، اگر یکی از دو هدف اصلی از انجام مذاکرات هسته ای را دفع خطر جنگ در کنار برداشته شدن بالمره همه تحریمها بدانیم، اما این بخش از اظهارات آقای صوفی مبنی بر این که “ما هنوز کشوری هستیم که آمریکا دارد ما را تهدید می کند” با اظهار صریح دولت مبنی بر “برداشته شدن سایه شوم تهدید” تناقض آشکار دارد.

سوالی که در اینجا پیش می آید این است که:
– اگر برجام، مذاکره ای چند جانبه بوده نه دوجانبه، و تحت اشراف و نظارت مجامع بین المللی همچون سازمان ملل و ملحقات آن نظیر شورای امنیت و شورای حکام انجام شده است و با وجود همه این استانداردهای جهانی، رئیس جمهور جدید آمریکا با نادیده گرفتن مفاد آن تهدید به ابطال آن  و تحریمهای جدید و تهدید نظامی و … می کند، بنابراین چگونه آقای صوفی و سایر اصلاح طلبان از برجام به عنوان یک الگوی موفق برای طرح گفتگوی آشتی ملی یاد می کنند؟

 

نظرات

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط پایگاه خبری تحلیلی 8دی در وبسایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
در حاشیه