همه گوشت های حلال را بشناسید؛

چه حیواناتی حرام گوشت هستند؟ / نظر اسلام درباره گوشت خرگوش و مار

متاسفانه در بخشی از شمال کشور، چند روز از سال به عنوان ایام شکار خرگوش مشهور شده و در این ایام عده ای به شکار این حیوان میروند.

چه حیواناتی حرام گوشت هستند؟ / نظر اسلام درباره گوشت خرگوش و مار

به گزارش ۸دی، برای پاسخ به این سوال که چه حیواناتی حرام گوشت هستند بهتر آن دیدیم که کلیه حیوانات موجود در عالم را به سه دسته تقسیم کرده و حکم هر دسته را جداگانه بیان کنیم که هم یادگیری آن آسان باشد و هم به یادسپاری و نقل آن برای دیگران به راحتی صورت پذیرد.

۱. حیوانات خشکی ۲. حیوانات آبزی و دوزیست ۳. پرندگان

حیوانات خشکی: تمام حیواناتی که محل زندگی آنها خشکی های روی زمین است جزو این دسته قرار می گیرند. در بین حیوانات خشکی (به جز پرندگان که حکم خاص خود را دارند) که از تنوع فراوانی هم برخوردارند فقط سیزده حیوان حلال گوشت وجود دارد و مابقی هرچه هست همگی حرام گوشتند یعنی دین اسلام خوردن آن را برای انسانها ممنوع کرده است.

از آن سیزده حیوان عبارتند از: ۱. گاو   ۲. گوسفند   ۳. بز   ۴. شتر  ۵. اسب  ۶. الاغ  ۷. قاطر  ۸. آهو  ۹. گوزن ۱۰. قوچ   ۱۱. بزکوهی   ۱۲. گاو وحشی   ۱۳. گورخر

چند نکته قابل توجه
۱. در بین این سیزده حیوان که برخی اهلی و برخی وحشی هستند خوردن گوشت اسب، الاغ و قاطر مکروه است ولی حرام نیست یعنی با اینکه حلال است و می شود آن را خورد اما بهتر آن است که خورده نشود.

۲. غیر از این سیزده حیوان هر حیوانی که روی خشکی زندگی می کند حرام گوشت است. بنابر این خوردن گوشت خوک (چه اهلی و چه وحشی که به آن گراز می گویند)، میمون، جوجه تیغی و … حرام است.

۳. برخی از حیوانات خشکی هستند که در حفره های زمینی زندگی می کنند اینها نیز همگی حرام گوشت هستند مانند خرگوش، مار و …

۴. در مورد خرگوش شایع شده که سمت چپ آن حرام است و سمت راست آن حلال و یا در مورد مار می گویند اگر یک وجب از سر، یک وجب از دم آن قطع شود خوردن مابقی حلال خواهد بود. ما در اینجا عرض می کنیم که این شایعات هیچ اساسی نداشته و همگی کذب محض اند و همانگونه که گذشت خرگوش و مار تمام بدنشان حرام است.

طبق اطلاعات موجود متاسفانه در بخشی از شمال کشور، چند روز مشخص از سال به عنوان ایام شکار خرگوش مشهور گشته که در این ایام عده ای از مردم خصوصا جوانان به شکار خرگوش رفته و با گوشت آن غذاهایی نظیر کباب و آبگوشت تهیه می کنند.

به طور کلی حیوانات حرام گوشت بر چند قسم می‌باشند:
۱. تمام حیوانات دریایی غیر از ماهیانی که دارای فلس (پولک ) هستند.
۲. در میان حیوانات خشکی؛ سگ و خوک و درندگانی که دارای دندان و چنگال و ناخن تیز بوده باشند؛ مثل شیر، روباه،خرگوش، گرگ، فیل و … حرام اند. اما تمام اقسام گوسفند، گاو، شتر، آهو، گاو، بز، الاغ وحشی و حلال گوشت بوده و گوشت اسب و الاغ اهلی مکروه است.
۳.پرندگانی که در هنگام پرواز بیشتر بال خود باز کرده و صاف نگه می‌دارند و کمتر بال می‌زنند(کمتر بال خود را حرکت می‌دهند) حرام گوشت و پرندگانی که در هنگام پرواز بیشتر بال می‌زنند و کمتر بال خود را باز کرده و صاف نگه می‌دارند حلال گوشت هستند. همچنین پرندگانی که چینه‏دان یا سنگدان یا خار پشت پا داشته باشد حلال‏ گوشت می‌باشد. (تذکر: پرندگانی که مانند شاهین و عقاب و باز چنگال دارد حرام گوشت هستند.)
تمام اقسام حشرات به غیر از ملخ حرام گوشت می‌باشند.

پاسخ تفضیلی:

به طور کلی حیوانات حرام گوشت بر چند قسم هستند:
الف) حیوانات دریایی: از حیوانات دریایی فقط ماهی فلس(پولک) دار حلال بوده و سایر ماهیان و حیوانات دریایی حرام گوشت هستند.[۱]
ب) حیوانات خشکی دو قسم هستند اهلی و وحشی:
اما اهلی:
در میان حیوانات اهلی خوردن گوشت تمام گروه های گوسفند و گاو و شتر حلال است اما خوردن گوشت اسب  و استر و الاغ مکروه است که کراهت گوشت اسب از بقیه کمتر است و از میان حیوانات اهلی گوشت بقیه حیوانات مثل سگ و گربه و … و اما حیوانات وحشی از میان آنها آهو، گاو، بز کوهی، الاغ وحشی و گَوَزن حلال است و خوردن گوشت حیوانات درنده حرام است و آن حیوانی است که خوی درندگی دارد و دارای ناخن و دندان نیش قوی است؛ مثل شیر، پلنگ، یوز پلنگ، گرگ، یا دارای نیش ضعیفی است؛ مثل روباه، کفتار، شغال، و هم چنین خرگوش اگر چه از درندگان نیست ولی حرام است و نیز همۀ حشرات؛ مثل مار، موش، سوسمار، قورباغه، خار پشت سوسک، قاب بالان، کک، شپش و … که قابل شمارش نیست. و نیز حیواناتی که مسخ شدند؛ مثل فیل، میمون، خرس و … .[۲] و دلیل بر این ها روایتی است که از پیامبر (ص) نقل شده است.[۳]
ج) پرندگان: پرندگان حلال گوشت، دو علامت داشته و غیر از آن، تمام اقسام پرندگان، حرام گوشت‌اند.
۱. پرندگانی که در هنگام پرواز بیشتر بال می‌زنند و کمتر بال خود را باز کرده و صاف نگه می‌دارند حلال گوشت می‌باشند؛ اما پرندگانی که در هنگام پرواز بیشتر بال خود باز کرده و صاف نگه می‌دارند و کمتر بال می‌زنند(کمتر بال خود را حرکت می‌دهند) حرام گوشت اند ۲. پرندگانی که چینه‏دان یا سنگدان یا خار پشت پا داشته باشد حلال‏ گوشت می‌باشد. (تذکر: پرندگانی که مانند شاهین و عقاب و باز چنگال دارند حرام گوشت هستند.)[۴]
د) حشرات: تمام اقسام حشرات حرام گوشت‌اند.[۵] (تذکر : اگر ملخ را با دست یا به وسیله دیگرى زنده بگیرند، بعد از جان دادن، خوردن آن حلال است‏ [۶]).
حیوانات حلال گوشت نیز در چند صورت خوردن گوشت آنها حرام می‌شود:
۱. در صورت نجاست خوار شدن: حیوانی که از مدفوع و نجاست انسان تغذیه کنند.[۷] اما خوردن غیر مدفوع انسان و نجاسات دیگر سبب حرام بودن گوشت آن حیوانات نمی‌شود.[۸] صدق نجاست خوار بودن به این است که تغذیه آن حیوان فقط از راه خوردن نجاسات بوده و تغذیه دیگری نداشته باشد.[۹](تذکر :حیوانی که بواسطه نجاست خواری حرام گوشت شده باشد بعد از استبراء[۱۰] گوشتش حلال می‌شود.[۱۱]).
۲. در صورتی که انسان با آن حیوان نزدیکی کرده باشد.[۱۲] در روایتی حضرت علی (ع) می‌فرماید خوردن گوشت و شیر حیوانی که انسان با آن وطی کرده است حرام می‌باشد.[۱۳]
۳. حیوانی که از شیر خوک استفاده کرده و به واسطه آن شیر، گوشت و استخوان در آن پدید آمده و رشد نماید.[۱۴]

[۱]. امام خمینی (ره)، تحریرالوسیله، ج ۲، ص ۱۵۵، کتاب الاطعمه و الاشربه، مسئله ۲؛ المختصر النافع، ص ۲۵۱، شرائع الاسلام، ص ۱۶۹.
[۲] نفس المصدر، ص ۱۵۵، مسئله ۵.
[۳]. جواهر الکلام، ۳۶، ۲۹۴.
[۴]. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۲، ص ۵۹۴، احکام خوردنیها و آشامیدنیها تحریرالوسیله، ج ۲، ص ۱۳۹، مسئله ۸
[۵]. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۲، ص ۶۰۳.
[۶]. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۲، ص ۵۹۳ مسئله ۲۶۲۲.
[۷]. تحریرالوسیله، ج ۲، ص ۱۴۰، مسئله ۱۵.
[۸]. جواهرالکلام، ج ۳۶، ص ۲۷۱.
[۹]. وسائل الشیعه، ج ۲۴، باب ۲۴ از ابواب اطعمه واشربه محرمه، ح ۲، ص ۱۶۰.
[۱۰]. یعنى تا مدّتى حیوان را از خوردن نجاست باز دارند و به آن غذاى پاک بدهند به نحوى که دیگر نگویند نجاستخوار است. و بنا بر احتیاط واجب شتر را چهل روز، گاو را سى روز و بهتر است چهل روز، گوسفند را ده روز و بهتر است چهارده روز، مرغابى را پنج روز و بهتر است هفت روز،مرغ خانگى را سه روز و ماهى را یک شبانه روز استبراء کنند؛ توضیح المسائل (محشى – امام خمینى)؛ ج‌۲، ص ۶۰۳.
[۱۱]. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۲، ص ۵۶۸،مسأله ۲۵۸۳.
[۱۲]. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۲، ص ۶۰۱، مسأله ۲۶۳۲.
[۱۳]. وسائل الشیعه، ج ۲۴، ص ۱۷۰، ح ۳.
[۱۴]. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹ ،مسأله ۸۶.

منبع: اسلام کوئست نت

نظرات

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط پایگاه خبری تحلیلی 8دی در وبسایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
در حاشیه