به گزارش ۸دی، از آنجایی که زندگی بسیار معنوی حضرت فاطمه سلام الله علیها باعث شده بعد زندگی سیاسی ایشان کمتر به چشم آید تصمیم گرفتیم گوشه ی کوچکی از زندگی انقلابی مباززاتی ایشان را یاد آوری کنیم؛ البته هر قسم آن خود دریایی بی کران است که در این سخن کوتاه از پرداختن به آن معذوریم:

اولا شایان ذکر است که پدر ایشان حضرت محمد (ص) پیامبر و مادر ایشان حضرت خدیجه (س) زن ثروتمند عرب که تمام ثروت خود را در راه خدا خرج نمود و همسر ایشان حضرت علی علیه السلام از بهترین انسانهای عالم و فرزندان ایشان بهترین هدایت کنندگان بشر هستند.

و اما بعد، در کل می توان حیات و شهادت سیاسی حضرت را در ۳ بخش تقسیم نمود :

۱ تولد در خانواده سیاسی

۲ زندگی سیاسی

۳ مرگ سیاسی

که به بحث درباره آن می پردازیم

۱ تولد در خانواده سیاسی: تولد حضرت فاطمه (س) در خانواده ای کاملا سیاسی بوده، پدر ایشان که خود رهبر بزرگ جهان بوده و بر ضد کفر و جهل و استبداد به پا خواسته و بساط آن را برچیده و مادر ایشان در جامعه ای که به زن اهمیت کمی داده می شده جزء ثروتمندان و تجار بزرگ بوده و در نهایت ثروت خود را در راه خدا و آرمانهای انقلاب برای تشکیل هسته های اولیه جنبش و نهضت خرج کرده است.

همسر ایشان که از دلاوران زمان است فرمانده بزرگ سپاه اسلام و جانشین رهبر بوده و فرزندان آن حضرت که آنها نیز در آینده خود از فعالان بزرگ سیاسی بوده اند به گونه ای که حکومت ها از حضور آنها ترسیده و همه آنها در طول زمان حدود ۲۵۰ سال توسط حکومت های وقت آشکار یا پنهان ترور شده و به شهادت رسیدند به جز حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) که به لطف الهی در آینده نزدیک ان شا الله بزرگترین حکومت عدل و داد جهان را تشکیل خواهد داد و انقلاب اسلامی ما منتهی به آن خواهد شد.

۲ زندگی سیاسی : زندگی سیاسی حضرت را میتوان به دو دوره تقسیم کرد:

الف) قبل از هجرت در مکه

ب) بعد از هجرت در مدینه

الف): حضرت در مکه متولد شدند و زندگی سختی در آنجا داشتند اما با وجود سن کم لقب ام ابیها را از رسول اکرم دریافت نمودند. در مکه پیامبر را اذیت و آزار می دادند و ایشان و خانواده و اصحاب یا بهتر بگوییم انقلابیون را تحت شدیدترین تحریم های کمر شکن در شعب ابی طالب محاصره سیاسی و اقتصادی کردند.

بزرگترین حامیان رهبر نهضت در آن دوره از دنیا رفتند، حضرت خدیجه و ابوطالب کسانی که پیامبر با درد و دل و مشورت با آنها آرامش می گرفت؛ و این آزمون از طرف خدا برای او بود در اینجا نقش حضرت فاطمه (س) در پر کردن جای خالی این بزرگواران به حدی پررنگ است که پیامبر او را ام ابیها می خواند یعنی دختری که جای مادر را برای پدر دارد و سنگ صبور پدر است.

ب): پس از هجرت به مدینه پیامبر رسما تشکیل حکومت می دهد و دخترش را به عقد جانشین و فرمانده سپاه خود در می آورد، این تشکیل حکومت و ازدواج مسئولیت حضرت را وارد مرحله جدیدی می کند.

تشکیل حکومت به معنی پیروزی نهضت و انقلاب اسلامی است و چون این انقلاب و حکومت نو پا  و در حال گسترش و صدور است، دشمنان با لشکرکشی از خارج و عوامل و حامیان داخلی مانند منافقین و فتنه گران از داخل، برای سرنگونی حکومت تلاش می کنند.

برخی مورخین گفته اند در طول حدود ۱۰ سال زمامداری پیامبر در مدینه به طور میانگین هرسال قریب چندین جنگ صورت می گیرد؛ جنگ ها همراه با استرس فراوان است، کشتن و کشته شدن دارد، وقایع تلخ و شیرین دارد، پیروزی و شکست دارد، زخمی شدن دارد و حضرت زهرا (س) در این میان التیامی بر زخم های پدر و همسر بودند و از آنها پرستاری می کردند و نقش پرستاری دلسوز را داشتند و اینها جدای از کارهای عبادی شخصی و آموزش های اسلامی به بانوان آن جامعه تازه مسلمان و فرزند داری و تربیت فرزند و … است که جایگاه ویژه ای برای ایشان نزد خدا و مسلمانان رقم زده است.

۳ وفات سیاسی: شهادت حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) هم شهادت سیاسی بوده زیرا نه توسط دشمن خارجی بلکه توسط حکومت وقت آن زمان صورت گرفته است.

حضرت در کوچه های مدینه توسط مردم عادی سیلی نخورد، البته نقش مردم عوام  به علت غفلت و سهل انگاری و فراموشی سخنان پیامبر و … کم نیست، بلکه توسط عوامل حکومت بعد از روشنگری و فریاد بر سرشان در دفاع از ولایت سیلی خورد و عوامل حکومت بودند که به منزل ایشان حمله کردند و آن را به آتش کشیدند و ایشان را در دفاع از ولایت بین در و دیوار مجروح کردند و فرزندش را شهید نمودند و در نهایت بر اثر جراهات وارده حکومت شهید شدند.

حرکت حضرت در دفاع از رهبر و امامش یک حرکت انقلابی برای حفظ نظام و ولی بود و حتی وصیت ایشان نیز در مورد خاکسپاری، یک حرکت سیاسی بوده برای نشان دادن اعتراض به جریان منحرف ایجاد شده بگونه ای که مشخص نبودن مزار مبارکش یکی از دلایل اثبات حقانیت شیعه محسوب میشود که چه مشکلی باعث شده قبر دختر پیامبر (ص) که در روایات بسیار شیعه و سنی، پیامبر(ص) او را پاره تن خود نامیده و آزار او را آزار خود و شادی او را شادی خود نامیده باید مخفی باشد اگر احترام او حفظ شده و به مرگ طبیعی یا بیماری فوت کرده مزارش کجاست؟ و چه دلیلی بر پنهان بودن وجود دارد؟

نویسنده: اسماعیل اثری

انتهای پیام/