به گزارش ۸دی، به نقل از درسیاهکل، گاهی اوقات در پیرامون خودمان میشنویم که یکی از نزدیکان و یا افرادی که آن را می شناختیم دست به خودکشی زده است.

با شنیدن این خبر به دلایلی که از آن اطلاع داریم می گوییم آن شخص استعداد این کار را داشته و یا غافلگیر می شویم و به دنبال این سئوال هستیم که دلیل انجام خودکشی توسط آن شخص چه بوده است.

اگر بدانیم دلیل انجام خودکشی توسط یک انسان چیست و چگونه می توان از بروز آن جلوگیری کرد، ممکن است بتوانیم با تلاش خود جلوی این کار ناخوشایند را بگیریم. به همین جهت خبرنگار پایگاه خبری درسیاهکل گفتگویی با فاطمه احمدپور کارشناس ارشد روانشناسی انجام داده است که در ادامه آورده شده است.

درسیاهکل: چگونه می توان متوجه شد که شخصی قصد انجام خودکشی دارد؟

احمدپور: اصولا خودکشی در افراد سطح پایین جامعه و دارای نشانه‌های افسردگی و غمگین رخ می‌دهد که افسردگی از همه مهمتر و از شایعترین نشانه‌هایی است که منجر به این کار می‌شود.

ممکن است که فرد اضطراب مزمن داشته باشد و آنقدر با خود درگیر باشد که این کار را تنها راه در مسیر زندگی خود می داند.

البته بیشتر افراد این کار را انجام می دهند که مستقیم و غیر مستقیم از خودکشی حرف می زنند و جملات عجیب و غریبی می‌گویند، به یکباره کارهای خودشان را سر و سامان می دهند، وسایل شخصی خود را به دیگران می‌بخشند و به صورت کلی حالت مشکوکی دارند که در فرد جدید می باشد.

درسیاهکل: چرا فرد اقدام به خودکشی می کند؟

احمدپور: این کار بیشتر متأثر از نابسامانی‌ها، اختلال‌های روانی و نابرابری‌های اجتماعی می باشد و به نظر من؛ ایمان مهمترین قسمت این بحث می تواند باشد. فردی که ایمان نداشته باشد نمی‌تواند در بحران‌ها نجات پیدا کند.
عواملی همچون طلاق یا مطلقه بودن، بحران اقتصادی و سکونت در کلان شهرها، انزوای اجتماعی و بهم خوردن روابط صمیمانه شخص، بیوه‌گی، آزارهای جنسی و… این کار را تشدید می کند.
نسبت‌های خودکشی با توجه به سن، جنس، تأهل، مذهب، شرایط اقلیمی، محیط زندگی نیز در افراد فرق می‌کند و اصولا سن خودکشی در مردها بیشتر از زن‌هاست. زیرا زن‌ها به دلیل ترس کمتر دستت به خودکشی می زنند.

از نظر سنی نیز خودکشی بیشتر در نوجوان‌های دارای افسردگی رخ می‌دهد و متأهل‌ها به دلیل ثبات خانواده و جنبه عاطفی آن و مهر و محبت؛ کمتر به این کار دست می‌‌زنند. محیط زندگی نیز بخاطر بحث روحی روانی بسیار مهم است، زیرا در شهرهای بزرگ مردم تنش روانی بیشتری دارند و از آن خسته می‌شوند.
درسیاهکل: تا اینجا به دلایل قبل از خودکشی اشاره کردید. لطفا بفرمایید شخصی که به اینجا رسیده که خود را نابود کند، با چه شیوه هایی این کار را انجام می دهد؟

احمدپور: خب بستگی به اجتماعی دارد که شخص در آنجا زندگی می‌کند و ابزار خودکشی برایش فراهم‌تر است. به صورت مثال در ایران خودسوزی، دارآویختگی و خوردن قرص بیشتر رایج است.
درسیاهکل: راه های جلوگیری از این حادثه چیست؟

احمدپور: اگه از ابتدای زندگی به کودک یاد بدهیم که مدیریت بحران داشته باشد و همواره بداند یک امیدی در زندگی وجود دارد و مثبت اندیشی را برایش عادی کنیم؛ راحت تر خودش را با مشکلات زندگی وفق می دهد و می‌تواند با آرامش زندگی کند.
متأسفانه امروزه بحث مسایل اقتصادی و مشغله زندگی باعث شده خانواده ها بسیار کم جمعیت تر از قبل باشند و زمان هایی که با هم به صحبت می پردازند ناخواسته کمتر می شود و بچه ها؛ بهه خصوص جوان ها بیشترین ساعات روز و با ابزارآلات یا هم سن و سالهای خودشان سرگرم هستند. بخاطر همین تجربه بسیار کمی از زندگی نصیب آنها می شود، البته شاید بچه های امروزی بخاطر تکنولوژی بسیار با استعدادتر و خلاق تر بار بیایند. اما مسئله اینجاست صبر، مقاوت و تجربه را نمی شود با تکنولوژی یاد گرفت.
باید مدیریت بحران را در زندگی به جوان ها یاد داد و درست تر این است که پدرها و مادرها در زندگی مشترک، نظر فرزندان خودشان را ر مسائل مدنظر داشته باشند تا اینکار برای آنها پله ای برای بزرگگ شدن باشد.

تنهایی و ارضا نشدن نیازهای عاطفی و بها ندادن، زمینه افسردگی را برای فرزندان فراهم می کند و افسردگی نیز از دلایل مهم خودکشی می باشد، پس با درنظر گرفتن اینکه از افراط و تفریط جلوگیری می کنیم، سعی کنیم فرزندانمان را درک کنیم و در مسائل مقاطع سنی، آنها را تنها نگذاریم و کمک کنیم هر مرحله از زندگی آنها با حمایت ما پشت سر گذاشته شود.
امید داشتن از عوامل مهم موفقیت و شاد بودن در زندگی یک شخص حساب می شود، بنابراین تقویت ایمان و پاسخ درست به چرایی سئوالات فرزندان علاوه بر اینکه نشاط آفرین می باشد، باعثث موفقیت و پیشرفت در زندگی آنها می شود و از فکر کردن به مسایل منفی زندگی نیز جلوگیری می کند.
پس کسی که اقدام به خودکشی می کند تنها خودش مقصر نیست و عوامل زیادی در این اقدام ضداجتماعی دخیل هستند. امیدوارم مسئولین و به خصوص خانواده ها توجه بیشتری به فرزندانن عزیز خودشان بکنند تا خدای ناکرده با این مسایل واجه نشویم.

انتهای پیام/