به گزارش سرویس وبلاگستان ۸دی، حریم آسمانی در بروزرسانی خود نوشت:

در این مقاله سعی بر آن شده که آسیب های خانواده ها بخصوص همسران جوان را بررسی کنیم

اولین نکته مهم این است که ازدواج باید از روی آگاهی باشد نه احساس.

دین اسلام هم تاکید بسیار روی هم کفو بودن زن و شوهر دارد.

مقایسه کردن همسر خویش با دیگران، موجب می شود تا زن و شوهر با بیان کردن پشیمانی از انتخاب خود، همواره در آرزوی رسیدن به شخص رؤیایی خود سیر کنند و با دیدن زندگی های به ظاهر آرام اطرافیان، خود را در زنجیر بهت و حیرت و واماندگی گرفتار سازند. در حقیقت، رفتار اشتباهی مانند مقایسه همسر خود با دیگران، از نظر ظاهری، اخلاقی و رفتاری، رسیدن به بن بستی است که دو طرف بر اثر بالا بردن سطح خواسته های شان از همدیگر و به کار نگرفتن تدبیر لازم در چگونگی رفتار و شیوه مناسب همسرداری، به آن دچار می شوند.

«به عقیده برتراندراسل، چنین آسیب هایی در خانواده، معلول این حقیقت است که مردم از زناشویی به دنبال چیزی هستند که نباید جست وجو کنند. بدین معنا که از زندگی مشترک، گمان ها و خواسته های غیرواقعی دارند.» در حالی که اگر زن و شوهر باور داشته باشند که هر انسانی یکتا و منحصر به فرد است و زندگی مشترک هر زوجی نیز منحصر به خود آنهاست، زندگی ظاهری دیگران، آنان را در حسرت یک حیات زناشویی آرمانی قرار نمی دهد. چه بسا که این چشم انداز شگفت انگیز، پشت پرده غم انگیزتری هم داشته باشد.

بنابراین، باید زوجین با شناسایی ویژگی های مثبت شخصیتی و پایین آوردن خواسته های خود از هم، داشته ها و توانایی های یکدیگر را همان گونه که هستند، بپذیرند تا در سایه سرمایه های مذهبی و عاطفه عمومی، نگرانی از آینده را برطرف بسازند.

توصیه های کوتاه

۱- بروز اختلاف در زندگی زناشویی، پدیده ای طبیعی است.

۲- همسران باید یکدیگر را همان گونه که هستند، بپذیرند.

۳- بیماری مقایسه همسر خود با دیگران، برآمده از سطح توقع بالاست. پس بهتر آن است که با کاستن توقع، راه را بر چنین مقایسه ای ببندیم.