پایگاه خبری تحلیلی 8دی نیوز
https://www.8deynews.com
بررسی اعتبار یک روایت؛
آیا امام حسین (ع) ایرانیان را دشمن خود میدانستند؟
همزمان با ماه محرم، دشمنان اهل بیت (ع) جهت ایجاد شکاف در بین مسلمانان به انتشار برخی احادیث جعلی از امام حسین (ع) دست زدهاند که صحت یکی از این روایات مورد بررسی قرار گرفته است.
به گزارش ۸دی، با آغاز محرم، دشمنان اهل بیت (ع) جهت ایجاد شکاف در بین مسلمانان به انتشار برخی احادیث جعلی از امام حسین (ع) دست زدهاند که در ادامه یکی از این احادیث جعلی منتشر شده در فضای تلگرام توسط اسلام ملکی معاف از کارشناسان علوم قرآنی و حدیث مورد بررسی قرار گرفته است:
متن روایت:
«حسین بن علی میگوید: “ما از تبار قریش هستیم و هواخواهان ما عرب و دشمنان ما ایرانیها هستند.”
منبع: سفینه البحار، نوشته حاج شیخ عباس قمی، صفحه ۱۶۴.
…………………..
پاسخ:
یک: چنین روایتی در کتب روایی معتبر شیعه از امام حسین (ع) یافت نمیشود و منبعی هم که در ذیل آن ذکر شده است صحیح نیست.
دو: روایتی داریم که از امام صادق (ع) و نه امام حسین (ع) است با این مضمون: نحْنُ قُرَیْشٌ وَ شِیعَتُنَا الْعَرَبُ وَ عَدُوُّنَا الْعَجَمُ
در ظاهر، جاعل آن روایت از همین حدیث استفاده کرده است و چون نمیدانسته که در روایات (ابا عبدالله) لقب امام صادق (ع) است حدیث را به امام حسین(ع) نسبت داده است تا با ایام محرم سازگاری بیشتری داشته باشد.
اما همین حدیث هم باید به درستی فهمیده شود. برای فهم معنای این حدیث، یک مثال میزنیم:
فردی که دوستان زیادی دارد و با آنها رفت و آمد میکند برادرش به او بگوید تنها با فامیلها رفت و آمد کن و با غریبهها زیاد الفت نگیر!
و او جواب میدهد: «آن کس که مرا درک کند فامیل من است و آن کس که مرا درک نکند غریبه است»
در اینجا این شخص می خواهد بگوید:
هر کس که مرا درک کند من با او رفت و آمد میکنم چه فامیل من باشد و چه نباشد و هر کس که مرا درک نکند با او رفت و آمد نمیکنم چه فامیل من باشد و چه نباشد.
حال برویم حدیث را ترجمه کنیم:
به این دلیل که در میان اعراب به خاطر تعصب جاهلی که وجود داشت، عجمها به عنوان غریبه مطرح بودند امام میفرماید:
شیعه ما (چه عرب باشد و چه عجم) عرب است یعنی خودی است.
دشمن ما (چه عرب باشد و چه عجم) عجم است یعنی بیگانه است.
در این روایت کلمه عرب و عجم به معنای خودی و بیگانه استفاده شده است چون در نظر مخاطبانِ عربی که سخن معصوم(ع) را میشنیدند، عرب یعنی دوست و عجم یعنی دشمن.
نکته: اگر در روایت (عرب و عجم) به معنای واقعی خودش ترجمه شود این حدیث از نگاه شیعه بیاعتبار است زیرا با صریح قرآن که تقوا را ملاک برتری میداند و برای نژاد ارزشی قایل نیست تعارض دارد.
اهل بیت(ع) فرموده اند: اگر حدیثی برایتان آوردند که با قرآن جور در نمیآید قبول نکنید زیرا سخنِ ما نیست.
در سوره حجرات میخوانیم: “یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُم مِّن ذَکَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ”
“اى مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را اقوام و قبیلهها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید؛ (اینها ملاک امتیاز نیست،) گرامىترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست؛ خداوند دانا و آگاه است. “
اهل بیت(ع) نیز همین دیدگاه قرآنی را تبلیغ میکردند و هر حدیثی با این دیدگاه تعارض داشته باشد جعلی یا تحریف شده است و اعتبار ندارد.
انتهای پیام/
نظرات