به گزارش ۸دی، رضا ربیعی از فعالان رسانه ای استان گیلان به مقاله ی توهین آمیز  «لمپنیسم سیاسی، پوپولیسم اقتصادی و کابوس راجعه ای به نام “احمدی نژاد”» یک اصلاح طلب افراطی که به طور گسترده در شبکه های اجتماعی منتشر شده بود پاسخ داد:

در حالی که بنا به توضیح معاون سیاسی وزارت کشور ، دلیل ارایه مجوز سخنرانی به آقای احمدی نژاد این است که رویکرد سخنرانی های استانی ایشان، فرهنگی است نه انتخاباتی، با این حال موجی از هول و هراس بر اردوگاه اصلاح طلبان و اعتدال گرایان سایه افکنده که مقاله آقای روزبهان یکی از ده ها مقاله ای است که این روزها در شبکه های اجتماعی و رسانه ای بدین موضوع می پردازد.
آنچه که به اختصار در این باره می توان گفت این است که به عقیده نگارنده، رای “آری” مردم به آقای احمدی نژاد در سال ۸۴، در واقع به نوعی “نه” گفتن به اصلاحات بوده است، دلیل آن نیز روشن است، زیرا اولا آقای احمدی نژاد ، با چهره های شاخص اصلاحات شامل آقایان مصطفی معین، کروبی و مهرعلیزاده ونیز آقای هاشمی رفسنجانی رقابت می کرد و ثانیا مهمتر از آن، این که آقای احمدی نژاد به نسبت سایر کاندیداها، چهره ای شاخص و شناخته شده ، نبود.
اما تکرار دولت ایشان در سال ۸۸ مفهومی کاملا متفاوت با سال ۸۴ داشت و در حالی که آقایان خاتمی و هاشمی ، با تمام توان و امکانات خود ،تمام قد در مقام پشتیبانی از کاندیدای رقیب آقای احمدی نژاد قرار گرفتند، اما این بار با رای تاریخی بیش از ۲۴میلیون نفر انتخاب شدند  و این انتخاب ، در واقع ، رای به برنامه های ایشان بود.
اما اکنون آقای روحانی و اعوان و انصار اصلاحاتی و کارگزارانی ایشان در سومین سال دولت خود ، با سوالاتی اساسی مواجه هستند، از جمله:
۱) علیرغم این که آقای احمدی نژاد در طول سه سال دولت آقای روحانی با حجم بی سابقه تخریب ها، اتهامات، و انتقادها از سوی دولت یازدهم، جناح ها و رسانه های حامی ایشان مواجه بوده اند، چگونه است  که در سفرهای استانی و سخنرانی های با رویکرد فرهنگی خود با اقبال وسیع مردمی مواجه می شوند؟
۲)به رغم آن که دولت اعتدال و امید؛
-فتح الفتوح برجام را در کارنامه خود دارد!
-سازمان تحریم ها را بر سر تحریم کنندگان آوار نموده است!
– در طول شش ماه اجرای توافق برجام، هر روز یک گشایش داشته است!
-به تورم یک رقمی دست یافته است،
-سایه شوم جنگ را از سر کشور برداشته است،
-از رکور عبور کرده ، به رونق اقتصادی رسیده و عنقریب است که(در سال ۹۵)  به رشد ۸-۵ درصدی برسد.
-دهها هیات از کشورهای اروپایی، آسیایی و…برای سرمایه گذاری و عقد قراردادهای اقتصادی به ایران آمده اند.
-و…
-و همه اینها در حالی است که به اذعان اصلاح طلبان، اگر دولت اصلاحات در هر ۹ روز با یک بحران مواجه بوده ، دولت یازدهم ، هر روز با یک بحران روبرو بوده است!
استقبال چندین هزار نفره مردمی از سفرهای استانی آقای احمدی نژاد آن هم در سخنرانیهای با رویکرد فرهنگی و نه سیاسی و انتخاباتی! جای سوال و تامل جدی دارد!
نگارنده، قایل به تکرار دولت آقای احمدی نژاد برای بار سوم نیست ، نه از آن جهت که بنا به گمانه زنی برخی از اصلاح طلبان ، ردصلاحیت خواهند شد! بلکه به دلیل این که  فرصت دو دوره ای برای یک دولت، فرصتی کافی است که به کلیه برنامه ها ، ایده ها و افکار خود جامه عمل بپوشاند ، تکرار سه باره یک نفر به عنوان رییس جمهور ، به نوعی “در جا زدن” کشور محسوب می شود و حتی کشورهایی که صدها سال سابقه دمکراسی دارند ، بسیار بندرت اتفاق می افتد که یک رییس جمهور را برای دوره های سوم و چهارم تنخاب کنند. در جمهوری اسلامی نیز تا کنون مردم به یک نفر برای بار سوم رای نداده اند.(علیرغم این که کاندیدا هم شده اند.)
اما باهمه این احوال ، یک سوال عمده باقی می ماند و آن ، این که ؛
چرا بیم عدم تکرار دولت آقای روحانی بای بار دوم داده می رود؟  همانگونه که برخی از نظریه پردازان و چهره های اصلاحات ابراز داشته اند که دولت آقای روحانی، احتمالا اولین دولتی خواهند بود که برای بار دوم تکرار نخواهد شد، به همین منظور به ایشان پیشنهاد داده اند که محترمانه کناره گیری کنند و برای دوره بعدی چهره هایی چون آقایان عارف و ظریف را کاندیدا نمایند ، بدون آن که توضیح دهند که پس آن همه توفیقاتی که برای دولت ایشان می شمارند چه توجیهی دارند؟
آیا پاسخ جز این است که: مردم ما به سطحی از درک و آگاهی و درایت و بصیرت رسیده اند که بیش از آن که گوش به سخنان و تحلیل خواص خود داشته باشند، خود اهل شناخت و تحلیل و انتخاب هستند ، طرفه این که حتی زودتر از دهها سازمان نظارتی و بازرسی ، چنان عرصه را بر حرام خوارهای نجومی و مفسدان اقتصادی تنگ کرده اند که برخی واکنش های مسوولان در خصوص دریافت حقوقهای نجومی، بیشتر از آن که اقدامی پیشدستانه تلقی شود ، به نوعی اقدامی از روی انفعال ارزیابی می گردد،مهمترین دلیل این برداشت، این است که دولت،  ۹ ماه قبل از افشای فیشهای نجومی، از آن خبر داشته ولی اقدام موثری ننموده است .
مردم این بار خیلی منتظر نخواهند ماند تا ببینند که برخی دستورات شدید و غلیظ ، آیا به نتیجه می رسد یا قرار است مشمول قانون گذشت زمان و فرسایشی شدن و به بوته فراموشی سپردن گردد ! بلکه با پیگیری جدی موضوع،زمینه های استیضاح و استعفا یا عزل حرامخواران را فراهم خواهند نمود و به دولت بعدی اجازه نمی دهند ۴ سال وقت گرانبهایی که باید صرف اداره کشور و تعالی جامعه گردد، مصروف نقد عملکرد دولت قبلی گردد.

انتهای پیام/