به گزارش ۸دی، غلامرضا منصفی رئیس وقت شورای اسلامی شهر لنگرود تیرماه سال ۱۳۹۴ در گفت‌وگو با لنگرنیوز از راه‌اندازی کارخانه کمپوست در شهرستان خبر داده بود و در ادامه همین خبر جلسه‌ای با حضور مسعود احمدی مدیرکل خدمات شهری سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور، فرماندار و نماینده شهرستان لنگرود و مسئولین ذی‌ربط در فرمانداری این شهرستان برگزار شد.

طبق جلساتی که مسئولین در شهرستان و تهران از طریق سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور برگزار شد مصوب گردید تا هزینه احداث کارخانه کمپوست در لنگرود از محل بودجه ملی و استانی تأمین شود.

مدت اجرای احداث کارخانه ۱۲ تا ۱۸ ماه تخمین زده‌شده بود که ظرفیت پیش‌بینی‌شده برای کارخانه کمپوست بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ تن در هرروز اعلام گردید.

مکان فعلی دفن زباله در مادیان گوابر بخش اطاقور یکی از مکان‌های پیشنهادی برای احداث کارخانه بود تا از طریق این کارخانه بتوان بخشی از حجم زیاد زباله‌های موجود را به‌واسطه تبدیل‌شدن، کم کرد.

یکی از نخستین مصوبه‌ای که قرار بود در راستای احداث کارخانه کمپوست انجام شود ثبت شرکت با حضور شهرداران شهرستان بود که بعد از گذشت حدود ۱۲ ماه هنوز همین اقدام کوچک انجام‌نشده است.

دلیل ثبت شرکت برای این بود که بودجه‌های مختص احداث کارخانه به‌حساب این شرکت واریز شود تا هزینه‌ها کاملاً مشخص باشد.

انتظار می‌رفت مسئولین شهری شرایط حاد شهرستان در مقوله تهدید هم برای محیط‌زیست و هم انسان‌ها را جدی‌تر پیگیری کنند ولی آن چیزی که مشخص است کوچک‌ترین اقدامی برای کاری ساده همچون ثبت شرکت را انجام نداده‌اند.

هم‌اکنون تالاب کیاکلایه در پارک فجر محل دپو موقت زباله لنگرود و لات محله کومله نیز محل دپو زباله این شهر است که بعضاً و به‌صورت عمداً شاهد پیشروی و پر شدن تالاب و درواقع محیط‌زیست از انواع زباله‌ها هستیم،‌

بخشی دیگر از زباله‌های شهرستان هم به مادیان گوابر در بخش اطاقور که در دل طبیعت خدادادی واقع است منتقل و در آنجا دفن می‌شود که این دفن زباله‌ها از بیش از یک دهه نیز گذشته است که حاصل آن جز نابودی زیست‌بوم و تهدید برای انسان‌ها، جانوران و حتی گیاهان و درختان چیز دیگری نبوده و تنها دغدغه متولیان پسماند در شهرستان لنگرود فقط به برگزاری جلسات تئوری ختم شده است.

جالب اینجاست که متولیان پسماند خودآگاه‌تر به اثرات مخرب دفن و سرازیرشان شیرابه‌های زباله هستند ولی تنها عمل آن‌ها فقط نشست‌های گرم و صمیمی در فضایی آرام بود.

البته انتظار حفظ محیط‌زیست و مقوله پسماند را فقط نباید از مسئولین داشت، نقش مردم نیز در تفکیک زباله از مبدأ بسیار تأثیرگذار و از حجم زباله‌ها نیز کاسته می‌شود.

برای آشنایی بیشتر مردم در مقوله تفکیک از مبدأ نیز لازم است حداقل کارها که آموزش است را دستگاه‌های دولتی در دست بگیرند.

یکی از مواردی که از سوی دستگاه های نظارتی نظیر محیط زیست مغفول مانده است عدم نظارت صحیح در خصوص جایگاه دپو موقت زباله در تالاب است که از حد اصلی خود تجاوز کرده اند و تنها کار محیط زیست برای جلوگیری از بروز فاجعه بیشتر در حد شکایت از شهرداران وقت بود.

کسی هم خرده نگرفت که چرا زباله ها در تالاب ریخته و دفن می شود و به راحتی و سادگی هر چه تمام تر،‌چه عمدا و چه به صورت سهوا در حال نابودی تالاب کیاکلایه لنگرود هستند، البته داستان تالاب خود قصه پرغصه ای است.

به گزارش لنگرخبر، طبق آخرین آمار اعلام‌شده توسط مدیریت پسماند، روزانه حدود ۱۴۰ تن زباله در شهرستان لنگرود تولید می‌شود.

تصاویر زیر مربوط به مادیان گوابر بخش اطاقور محل اصلی دفن زباله های شهرستان لنگرود می باشد.

گزارش از : حسن غلام پور