به گزارش ۸دی، در طول دوران حیات انقلاب تدفین شهدای گمنام در پارک ها و دانشگاه ها،شبهات ، مخالفان و موافقانی داشته است ، دارد و خواهد داشت که در این نوشتار به بررسی چرایی انجام این عمل پرداخته ایم.

لازمه ی دانش و شعور مذهبی شناخت ومعرفت شعائر مذهبی ، همان نمادهایی هستند که در دین به شدت مورد تأکید قرار گرفته اند. قرآن می فرماید: «و من یعظم شعائر ا… فانها من تقوی القلوب.» (سوره حج آیه ۳۲(،  حج، نماز، مسجد، اذان و… همه و همه به نوعی نمادند. همیشه حقیقت به طور محض به راحتی قابل عرضه نیست. معمولاً یک نماد می تواند پیام حقیقت را شفاف کند و با ایجاد یک راه میانبر، یادآور حقیقت باشد.

حال امروزه ما زیاد شدن فاصله بین نسل هاست که موجب فراموش شدن گذشته ی گذشتگان خویش می شوند، این امر در درازمدت باعث از بین رفتن تعلق آدمی به گذشته خویش می گردد. تلاش برای تغییر دادن هویت ملی  زمینه استحاله فرهنگی را فراهم می کند، که ازجمله تلاش های نفوذ  دشمن است؛ که به تعبیری سلاح مرگبار، خشن تر از آنچه تصور می شود؛ هویت ملی جهان اسلام را می خواهد به خشکاند.

اگر این نسل و نسل هایی که جنگ را ندیده اند، از آن چه بر کشورشان گذشته بی اطلاع باشند، با فرهنگ اسلامی شان پیوند نخورند، یقیناً استحاله فرهنگی، آن ها را به سمت و سویی سوق خواهد داد که منافع استکبار اقتضا می کند؛ از این رو تدفین شهدای گمنام در پارک ها و دانشگاه ها ، زمینه ساز ارتقاء جایگاه هویت جهاد و ایثار است، که امروزه ضرورت پیدا کرده است.

این حرکت در گذر زمان و برای نسل های آتی، یادآور زمانی است که روزی در برابر تمام ابرقدرت های دنیا ایستادیم و یکه و تنها با اتکا به قدرت ایمان در برابر  نه فقط کشور متجاوز بلکه کشور های استکباری بسیاری جنگیدیم؛ حتی کمک های نظامی ابرقدرتان به رژیم بعثی ،نتوانست ذره ای خلل  در عزم استوارمان ایجاد کند. آن گاه است که خود را بهتر باور خواهیم کرد؛ موفقیت های امروزمان، چه در زمینه انرژی هسته ای و چه در زمینه سلول های بنیادین، و… همه و همه نشان از رشد این روحیه دارند یعنی زنده نگه داشتن روحیه خودباوری شهداء وانتقال آن به نسل های بعد این سرزمین . کما اینکه در بسیاری از کشورهای جهان چنین یادبودی را برای قهرمان جنگ های خود تدارک دیده اند که برای نسل های خود آنرا با تجلی مجسم  می کنند.

باید از خود بپرسیم، چرا امروز کشورهایی چون: افغانستان و ترکیه به زور وادار  می شوند که آیات جهاد و شهادت را از کتاب های درسی خویش حذف کنند؟ امروز غرب به وضوح آن چه را که دیروز «خمینیسم» می نامید، در جنگ سی وسه روزه لبنان یافته است. جهان استکبار برای مبارزه با موج خروشان بیداری و عدالت خواهی تشیع، باید مفاهیمی که تا دیروز با عنوان جهاد و مبارزه شناخته می شدند، از ذهن جوانان کشورهای مسلمان خارج کند!. از این دیدگاه، اصولاً منفعت غرب و زورگویان جهانی اقتضا می کند که دین، مفهومی بی خطر و محافظه کار پیدا کند.

این نگاه از این رو ضروری است که شرایط انتقال  و حفظ فرهنگ جهاد و مبارزه نسل به نسل در همه ی اماکن عمومی  و جا جای  حضور مردمی این سرزمین فراهم آید. تدفین دلیرمردان روزهای نبرد و حماسه در سطح دانشگاه ها و پارک های عمومی  می تواند در این راستا از ارزشمندترین راهکارها قلمداد شود. تا این طور تصور نشود که پارک فقط و فقط جای ورزش و تفریح و گوش کردن به آهنگ های شاد ومفرح است! بلکه پارک ها هم می تواند با حضور عطر دل انگیز روح زنده این شهدا ، خویشتن داری در مقابل تفریحات کاذب و توجه به وام دار بودن شهدا و جهت دار بودن  آرامش و امنیت  امروز را به خود و نسل های جوان یادآوری  کند .

اهمیت این معنا تا آن جاست که وقتی سازمان «سیا» در مورد ایران جلسه برگزار می کند، یکی از سه محور مبارزه علیه ایران را رویارویی با این فرهنگ بیان می کند و آن چه با نام فرهنگ عاشورا می شناسیم، مورد هدف قرار می دهد. امام راحل چه زیبا فرمود که «آن چه داریم از عاشوراست.» و ما ملزم به زنده نگه داشتن روحیه ظلم ستیزی در نسل امروز وفرداهایمان هستیم به طریق ممکن. و تدفین پیکر مطهر شهدای گمنام در پارک ها  یعنی زنده نگهداشتن روحیه ظلم ستیزی در مقابل بسیاری از لهو ولئب و بی بند وباری و بی تفاوتی ها ی زود گذر مادی.

در دانشگاه ها و مراکز مختلف آموزش عالی کشور ، بررسی واقیعت ها بیانگر آسیب ها یی است در مواردی باعث شده وضعیت موجود بعضی از دانشگاه ها و کارکردهای آن با جایگاه اید آل دانشگاه فاصله داشته باشد. مدرک سالاری و مدرک گرایی، تبلیغات دینی ناکارآمد، انگیزه نداشتن دانشجویان برای تلاش و سخت کوشی در راه علم، خودنمایی، جاه طلبی، برتری جویی و فردگرایی عوامل بازدارنده توسعه علمی ایران هستند. هم چنین به دلیل اتخاذ برخی مدل های توسعه در کشور، ارزش های اجتماعی از سنتی به مدرن، از ساده زیستی به تجمل، از کمک، هم یاری، ایثار و گذشت برای جامعه به سودجویی فردی، از ارزش قناعت به ارزش ثروت، از انسجام به فردگرایی و از ارزش دین و خدا به ارزش پول و دنیا حرکت کرده اند. البته دستگاه ها و متولیان فرهنگی نیز در انتقال این ارزش های انقلابی و دینی به نسل دوم و سوم انقلاب و حتی تعمیق آن ها برای نسل اول انقلاب، سهل انگاری ها و کم کاری هایی داشته اند که موجب فاصله گرفتن تدریجی برخی از افراد جامعه؛ به ویژه جوانان، از ارزش های اسلامی شده است. و زمزمه ی گسست نسلی مطرح است!

شهدا بزرگ ترین اسطوره های فداکاری، ایمان و عزت ایران اسلامی می باشند و با گسترش و تعمیق فرهنگ ایثار و خودباوری می توان به توسعه، پیشرفت و آبادانی کشور شتاب بیش تری بخشید و آن را در راستای اهداف والای اسلامی هدایت نمود. برای تولید علم و تکنولوژی، مجاهدت و سخت کوشی برای پیشرفت کشور، حفظ آرمان های متعالی و تکیه بر معنویت و ایمان نقش ممتاز و پیشتاز خویش را ایفا      می نماید. در این میان نباید از «تولیدعلم و فناوری همراه با ایمان وتعهد» غافل شد؛ علمی که شرط اول استقلال و پیشرفت جامعه است، ایمانی که منجی جهان معاصر است و به سخن سید شهیدان اهل قلم، «سید مرتضی آوینی»: «ایمان، منجی جهان فردا است؛ چنان که منجی ایران شد و انقلاب اسلامی را به سرچشمه جوشان انقلاب معنوی و دینی در سراسر جهان مبدل کرد». که امروز بیداری اسلامی مرهون ان است.

خاک سپاری پیکر شهدای جنگ تحمیلی در دانشگاه ها که محل تولید اندیشه و فکر می باشند، علاوه بر هویت بخشی و ایجاد انگیزه مضاعف در راستای ایفای وظایف دانشجویی، همواره یادآور این موضوع مهم است که عزت، استقلال و امنیت امروز کشور در سایه فداکاری های شهدا حاصل شده است. و باید بعضی از کلاس های درس کنارمرقد آنان شکل گیرد.و توجه به پیوست های فرهنگی موضوع فوق الاده حائز اهمیت خواهد بود.

تدفین و حضور شهیدان گمنام در پارک ها و دانشگاه ها یک تذکر برای ما ونسل های ماست و تبیین فرهنگ ایثار و شهادت که موجب حفظ استقلال کشور می شود. یکی از مهم ترین فواید حضور شهدا در بین کسانی که در پارکها و دانشگاه رفت وآمد دارند، به وجود آمدن یک فضای روحانی و معنوی است؛ مکانی برای توجه به معنویات، جایی برای عبادت، توجه به خدا، توسل به اولیای الهی، توجه به ارزش های دینی، پررنگ نمودن و برجسته کردن آن، برقراری رابطه با دوستان خدا که همان شهدا هستند، بهره بردن از آن ها، برپایی مراسم های  شاد دینی و مذهبی و حتی جایی برای فکر کردن و آرامش گرفتن. تدفین شهدای گمنام پارک ها و در دانشگاه، باعث ایجاد فضایی معنوی در کنار تفریح و یادگیری علوم سبب  آرامش و شناخت و قدر شناسی امنیت امروز نزد اذهان نسل ها ی ما می شود .

برکت حضور ، جایگاه و مقام شهیدان تا آن جاست که علی بن ابی طالب(ع)، امام معصوم آرزوی شهادت می کرد. («نهج البلاغه»، خطبه ۲۳) علاوه بر این فیض، هم نشینی با پاکان و مردان انسان ساز خداست.

بزرگ ترین اثر و خاصیت شهید، حماسه آفرینی او است. در ملت هایی که روح حماسه؛ مخصوصاً حماسه الهی می میرد، بزرگ ترین خاصیت شهید این است که آن حماسه مرده را از نو زنده می کند، بنابراین اسلام همیشه نیازمند به شهید است؛ چون همیشه نیازمند به حماسه آفرینی است، حماسه های نو به نو و آفرینش های جدید. بر این اساس، دیگر شهدای گمنام، مجهول الهویه نخواهند بود. هرچند نام و نشان خانوادگی ندارند، اما بزرگ ترین شناسه و ویژگی دینی و ملی را همراه داشته و برای تمام جامعه و نسل های آینده شناخته شده اند. بر این اساس، بدن شهید هم در اسلام از جایگاه و قداست ویژه ای برخوردار است. و حضور آنان در پارکها و دانشگاه ها  رو ح تازگی حماسه  را  به جامعه ارزانی می کند؛ و ضمن آن قداست فضای سرسبز پارک را که نشان از طراوت نشاط آفرینی دارد  لطافت تلفیقی از بهره های مادی ومعنوی می بخشد. که باید پی.ست فرهنگی آن مورد توجه مسئولین امر مدیریت شهری قرار گیرد.

به فرموده شهید بزرگوار استاد مطهری، «خون شهید هر قطره اش تبدیل به صدها قطره و هزارها قطره، بلکه به دریایی از خون می گردد و در پیکر اجتماع وارد می شود. لهذا پیامبر اکرم(ص) فرمود: «ما من قطره احب الی الله عزوجل من قطره دم فی سبیل الله؛۵ هیچ قطره ای در مقیاس حقیقت و در نزد خدا از قطره خونی که در راه خدا ریخته شود، بهتر نیست. شهادت، تزریق خون است به پیکر اجتماع. این شهدا هستند که به پیکر اجتماع و در رگ های اجتماع خاصه اجتماعاتی که دچار کم خونی هستند خون جدید وارد می کنند». و امروز شاهد اثرات آن خون ها در دفاع از آرمان های اسلام ناب در قالب مدافعان حرم  خارج از مرزهای ایران شهید پرور هستیم.

و این درس مقاومت خمینی کبیر(ره) است که در زمینه اهمیت فرهنگ شهادت و نیاز جامعه بدان می فرماید: «…خون شهیدان برای ابد درس مقاومت برای جهانیان داده است و خدا می داند که راه و رسم شهادت ، کور شدنی نیست و این ملت ها و آیندگان هستند که به راه شهیدان اقتدا خواهند نموده و همین تربت پاک شهیدان است که تا قیامت مزار عاشقان و عارفان و دلسوختگان و دارالشفای آزادگان خواهد بود. خوشا به حال آنان که با شهادت رفتند». و ایستادگی در راه آن  آرمان توسط مقام معظم رهبری که استمرار راه امام (ره) را تداعی می کند؛ امروز متجلی ست.

شهیدان انقلاب و دفاع مقدس، نماد زنده نگه داشتن دین در دنیای مدرن و یادآور احیای اخلاق و معنویت در حوزه فردی و اجتماعی هستند. حضور شهیدان در پارک ها و دانشگاه، گفت وگو و تعامل سازه فرهنگی مدرن تفریح و علم و دین و نفی ماده انگاری و اومانیزم را به دنبال دارد و بیانگر تداوم انقلاب اسلامی است. حضور شهیدان در پارک ها و دانشگاه، تذکر دائمی این نکته است که نفس تفریح ونشات و علم باید در خدمت سلامت اخلاق، جسم انسان  و انسانیت در خدمت خداوند باشد و عالم فقط ماده نیست، بلکه معنایی وجود دارد که زیربنای این عالم واقع است و ایمان به «غیب» لازمه وصول به هدایت الهی و رستگاری است. و حضور شهدا در گوشه وکنار زندگی ما تضمین کننده سعادت و عاقبت بخیری همه ی نسلهای ما خواهد بود.

تدفین شهدا در پارک و دانشگاه ، عامل بیداری نسل کنونی و شهدا سند مظلومیت و حقانیت ملت ایران و اردوگاه دوراندیشان در برابر جبهه نفاق و کفر، (صهیونیزم و لیبرال دموکراسی غرب) و بازگوکننده تاریخ و خیانت هایی است که منافقان و دیگر گروه های ضد نظام اسلامی در طول سالیان دراز در حق مردم ایران اسلامی و صلح طلب روا داشته اند.

ومطابق بیان روشن قرآن کریم، شهدا زنده اند. «و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا ً بل احیاء عند ربهم یرزقون.» (آل عمران، آیه ۱۶۹) و به بیان شهید اهل قلم« آوینی» پندار ما آن است که شهدا رفته اند و ما مانده ایم. اما واقعیت چیز دیگری است؛ شهدا زنده اند و ناظر بر احوال ما هستند.

ما از وصیت نامه های شهدا استفاده سیاسی می کنیم که پیام آن  گسترش فرهنگ حماسه و ایثار و شهادت در سراسر گیتی است ؛ و امروز باید در مسیر شهدا گام ها را استوارتر برداریم وبا پاسخ و تحلیل درست از شبهات مطرح روز در جامعه ، برای جلوگیری از تشویش اذهان عمومی به موقع پاسخ گوی همه ی عملکرد هایمان برای نسل امروز وفردا باشیم .