به گزارش ۸دی، شرکت آب منطقه ای گیلان در خط مشی های خود مرقوم داشته که اعتقاد دارد تنها با همدلی، همکاری و مشارکت تمامی کارکنان در اجرای هر چه بهتر و مؤثر سیستم مدیریت کیفیت، اهداف سازمانی محقق خواهد شد. لذا مصمم است جهت درک صحیح، بکارگیری و حفظ مستمر اهداف این خط مشی توسط تمامی کارکنان، تلاش های لازم به کار گرفته شود و در این راستا مسئولیت نظارت بر استقرار، حسن اجراء و پشتیبانی از این خط مشی را به نماینده مدیریت در سیستم کیفیت محول می دارد.

همچنین از تمامی همکاران انتظار می رود با شناخت دقیق مسئولیت ها و اختیارات خود و استفاده صحیح از مستندات سیستم کیفیت و برنامه ریزی در جهت دستیابی به اهداف، ما را در انجام این مهم یاری نمایند.

اما در واقعیت مسوولان به همین شعارها برای کارکنان خود بسنده کرده اند و واقعیت ماجرا به گفته یکی از کارکنان آب منطقه ای به نوع دیگری است.

کارمندان اعلام می کنند وضعیت کارکنان نه فقط شرکت آب منطقه ای بلکه  کارکنان شرکت بهره برداری که در چاه خصوصی سازی افتاده مطلوب نیست و نارضایتی بین آنان موج می زند.

آب منطقه ای به جای حمایت ۵ ساله ای که به نمایندگی از شرکت مدیریت منابع آب می باید از شرکت بهره برداری میکرد اکنون هر روز فشار را بر ما زیادتر میکند و همه جور کارشکنی و سنگ اندازی را انجام میدهند و در پرداخت مطالبات شرکت بهره برداری تعلل می کنند و مطالبات چندین میلیاردی شرکت بهره برداری را بلوکه کرده اند.

این معترضان دست به دامان رسانه ها شده و درخواست می کنند که موضوع را با آبسواران در ادارات آبیاری ۲۳ گانه، کارشناسان، کارمندان عادی و روئسای ادارات در داخل شرکت بهره برداری مطرح کرده و صحت ماجرا را کسب اطلاع کنند و به اطلاع عموم برسانند.
کارکنان مذکور بیان می کنند: در آستانه سال نو قرار داریم اما هنوز مزایای ۲ سال ماموریت و کارانه و پاداش پارسال و امسال و … را از شرکت طلبکاریم و تقصیر اصلی متوجه شرکت آب منطقه ای است.

آب منطقه ای از طرفی ادعای نداری و کمبود اعتبارات را دارد از طرف دیگر انبوهی از نیروهای جدید را وارد آن شرکت نموده و عنوان می کنند که حقوق آنها را از محل طرح ها پرداخت می نماید.

آب منطقه ای در صورت نداشتن و بد بودن وضعیت مالی باید نپرداختن را برای کارکنان خود نیز رعایت نماید اما برعکس از و در قالب سبد های حمایتی مختلف از کارکنان خود حمایت نموده و پرداخت های واقعی چیزی غیر از این می گوید.

آنها عنوان می کنند که هر کسی از صبج شروع بکار می کند دنبال کار خود می رود  و کار شرکت خود را در اولویت بعدی قرار می دهد چون دل خوش ندارد و مجبور هستند یا بعد از این همه تجربه دریافته اند که باید به طریقی دیگر عمل کرد!

کارکنان شرکت که الان به طلبکاران بیشتر شبیه هستند اظهار می کنند آقای مهندس آقابیگی مدیرعامل سابق برای ما چه کار کرد و رفت؟ آیا هیچکس وی را زیر سوال برد؟

آیا کسی از وی بازخواست کرد؟ اگر نه چرا و اگر آری چرا اعلام نشد؟

همه به هنگام رفتن از وی تمجید کردند در حالی که وی در مراسم تودیع خود نیز حضور نیافت!

با اقداماتی که انجام داد و شرکت را رها کرد با آن چه کاری کردند؟

کار آب منطقه ای شده بود تبلیغات! این همه هزینه برای چی بود؟ در حالی که روسای ادارات و کارشناسان شرکت بهره برداری حتی برای یک بار از طرف آب منطقه ای به سد منجیل دعوت نشده اند! چطور است که برای جمع کردن سیاسیون به دور خود دهیاران و بخشداران و فرمانداران و مدیران دستگاههای اجرایی دیگر باید به سد منجیل دعوت می شدند و خبرنگاران زیادی برای دلگرمی خودشان و انتشار اخبار آن پذیرایی می شدند؟

کاش از اهالی شرکت بهره برداری و کارشناسان خبره سازمان آب هم در آن جلسات حضور می داشتند تا بررسی ها و انتقادات و تعاریف کارشناسی باشد.

بنابراین سال زراعی در گیلان شروع شده است و این شرکت باز هم به نیروهای خود نیاز دارد و مسلما با موجی که از نارضایتی ها در سازمان به راه افتاده یقینا کشاورزان ضربه می خورند و  شرکت بهره برداری که پسر خوانده این شرکت شده است با هزار و یک مشکل در فصل آبیاری مواجه خواهد شد که چون در صف مقدم مواجهه با کشاورزان است باید در تیر رس مسئولان قرار گیرد!

به راستی این سوال مطرح است آیا هیچ مسئولی می تواند به یک کشاورز بگوید زمین کشاورزی خود را کشت نکن؟ آیا می تواند زمین کسی را حتی به اندازه یک وجب بسوزاند؟

آیا کسی می تواند در اداره آبیاری را ببندد و کشاورز زحمت کش را به اداره راه ندهد و خدمات به وی ارائه ندهد؟

پس چرا پرسنل یک شرکت عظیم خدمات رسانی در بخش کشاورزی را با این همه مشقت و سختی رها می کنند و به وضع وی رسیدگی نمی کنند؟

در فردا روزی اگر کشاورزی گیلان آسیب دید خداوند شاهد ماجراست که چه کسانی و به چه حیله ها و ترفند هایی به این سوالات پاسخ نگفته اند!

منبع: کاسپین