پایگاه خبری تحلیلی 8دی نیوز
https://www.8deynews.com
تحمل زندگی در طویله به عشق دیدار فرزند!/ تصاویر
چهره فرزندم را فراموش کردم، تنها انگیزه من برای ساخت خانه بازگرداندن فرزندم از بهزیستی است؛ اینها قسمتی از درد و دل های مادریست که تنها آرزویش در زندگی اهداء مهر مادری به تنها فرزندش می باشد.
“خدا نیاورد آن روزی را که سیاست ما و سیاست مسئولین کشور ما پشت کردن به دفاع از محرومین و رو آوردن به حمایت از سرمایهدارها گردد و اغنیا و ثروتمندان از اعتبار و عنایت بیشتری برخوردار بشوند. معاذ الله که این با سیره و روش انبیا و امیرالمؤمنین و ائمهی معصومین (علیهمالسلام) سازگار نیست.”
به گزارش ۸دی به نقل از آستانخبر، این قسمتی از وصیتنامه سیاسی الهی معمار کبیر انقلاب اسلامی درباره محرومین و مظلومین نیازمند است که به تأکید رهبر معظم انقلاب اسلامی باید نصب العین مسئولین کشور قرار گیرد.
باور زندگی در طویله برای هرکسی بسیار سخت و دردناک است که شاید پذیرفتن این موضوع در روستایی که سرداران بزرگی را تقدیم انقلاب و نظام اسلامی کرده بسیار دردناکتر از اصل موضوع میباشد.
زن و مردی که به دلیل نبود امکانات اولیه زندگی مجبور به دوری تنها فرزندشان از آغوش گرم خانواده شده و بهناچار وی را راهی بهزیستی کردند و خود نیز زندگی در طویله را برگزیدند.
مادر دختر ۱۴ سالهای که به دلیل دوری از فرزند و نداشتن امکانات حداقلی یک زندگی اولیه در شرایطی بسیار اسفناک تر ازآنچه در تصاویر زیر دیده میشود این روزها روزنه امید به خیرانی دارند تا شرایط دیدار با فرزندش مهیا شود.
این مادر که به دلیل شرایط بسیار سخت معیشتی ازنظر جسمانی دچار مشکل شده تا جایی که تمامی دندانهای خود را ازدستداده است در گفتگو با پایگاه اطلاعرسانی آستانخبر به تشریح شرایط زندگی خود پرداخت.
وی با اشاره به اینکه یک قطعه زمین به یادگار از پدرشوهرم در کنار محل زندگی فعلی خود دارم گفـت: پس از پیگیریهای بسیار از طریق کمیته امداد امام خمینی (ره) شرایط وام برای ساخت منزل مسکونی را جویا شدم که قرار شد هزینه اولیهای را برای ساخت خانه فراهم کنم تا کمیته امداد نیز هزینهای را برای تکمیل ساخت منزل به ما کمک کند.
وی با تأکید بر اینکه تنها انگیزه من برای ساخت خانه بازگشت فرزندم از بهزیستی است با چشمانی گریان گفت: چهره فرزندم را فراموش کردهام و شرایط نگهداری نیز بهگونهای است که نمیتوانم وی را ببینیم و درحالیکه قرار بود دخترم در بهزیستی آستانهاشرفیه نگهداری شود، هماکنون در اداره بهزیستی بندرانزلی حضور دارد و نه شرایط مالی من اجازه میدهد که وی را بهصورت هفتگی ملاقات کنم و نه بهزیستی اجازه چنین کاری را به من میدهد.
این خانواده در شرایطی آرزوی ساخت یکمنزل مسکونی را در ذهن میپرورانند که محل زندگی فعلی آنها در طویله و فاقد آب، گاز، برق و هرگونه وسایل گرمایشی است و در این ایام سرد سال با ریختن چوب و وسایل غیرضروری منزل در داخل بشکه، سرپناه خود را گرم نگهداشتهاند و برای تهیه آب نیز در شرایطی سخت، از همسایهها آب مورد نیاز را تأمین میکنند و همچنین سرویس بهداشتی این منزل بافاصله چندین متری از محل سکونت فعلی و در شرایطی بسیار بد قرار دارد و چند روزی است که با یکرشته سیم برق از منزل کناری خود که خودشان نیز هزینه برق هردو منزل را پرداخت میکنند امورات خود را میگذرانند.
وی در پاسخ به اینکه چگونه با این وضعیت در اینجا دوام آوردهاند گفـت: مگر چاره دیگری داریم. تمام انگیزه من برای زنده ماندن ساخت خانه است تا بتوانم تنها فرزندم را بار دیگر در آغوش بگیرم.
وی در پاسخ به اینکه آیا هیچیک از مسئولین به شما سرزدهاند یا خیر گفت: چند سال پیش یکی از مسئولین ارشد شهرستان در اینجا حضور پیداکرده و از نزدیک در جریان اوضاع زندگی ما قرار گرفت ولی اتفاق خاصی برای ما رخ نداد.
شاید این دست از سبک زندگی در اطرافمان بازهم باشد ولی پایگاه اطلاعرسانی آستانخبر بر خود وظیفه میداند که نگاهش به عنایت پروردگار منان برای کمک به محرومان و مستضعفان باشد و یقین داریم که ملت بامعرفت همواره جلودار کار خیر برای محرومان آنهم بهطور ناشناس هستند و این آمادگی برای این پایگاه اطلاعرسانی وجود دارد تا که وجوهات شما بزرگواران را برای ساخت این منزل مسکونی دریافت و به دست این خانواده نیازمند برساند.
البته گروههای جهادی بسیاری آمادگی خود را برای ساخت این منزل مسکونی اعلام کردند و بهمحض فراهم شدن وجه موردنیاز کار ساخت منزل مسکونی آغاز خواهد شد.
گفتنی است به دلیل حفظ شأن این خانواده بسیاری از موارد مربوط به شرایط سخت زندگی آنها در این خبر درج نشده است.
نظرات