نمایشگاه “جور دیگر باید دید” را باید دید/ نمایش مجسمه های بازیافتی برای اولین بار در گیلان

“جور دیگر باید دید” نام این نمایشگاه است که به همت دکتر عموزاده، مدرس دانشگاه گیلان در تالار مارلیک مجتمع خاتم الانبیا رشت از ۱۴ الی ۱۹ آذر به مدت ۵ روز دایر می باشد

نمایشگاه “جور دیگر باید دید” را باید دید/ نمایش مجسمه های بازیافتی برای اولین بار در گیلان

به گزارش سرویس فرهنگی ۸دی؛ “جور دیگر باید دید” نام این نمایشگاه است که به همت دکتر عموزاده، مدرس دانشگاه گیلان در تالار مارلیک مجتمع خاتم الانبیا رشت از ۱۴ الی ۱۹ آذر به مدت ۵ روز دایر می باشد

در نگاه اول زباله ها یا مواد دور ریختنی که بار ها و بارها روزانه به پست ما میخورند ارزشی جز پرت کردن به دل طبیعت را ندارند، اما دکتر عموزاده نظر دیگری دارد، او معتقد است از همین مواد میشود به عنوان خلق یک اثر هنر استفاده کرد.
دکتر افشین عموزاده لیچاهی در گفتگو با خبرنگار ۸دی به چگونگی برپایی نمایشگاه ، خلق این آثار و فلسفه ساخت آن ها پرداخت.
آقای دکتر میخواهیم نظر خودتان را راجع به این نمایشگاه و این آثار بدانیم: ببینید اولین چیزی که مطرح می شود این است که،افرادی که این مجسمه ها را نگاه میکنند، از خود میپرسد من از این مجسمه چه چیزی میفهمم؟ در حالی که باید بپرسند احساس من از این مجسمه چیست. این ها از فلز، چوب و یا موادی ساخته شدند که میشد آن ها را دور ریخت و یا استفاده ای نکرد، ام آمده ایم به آن ها شکلی داده ایم که وقتی بیننده به آن نگاه میکند از آن یک معنی برداشت میکند، خیلی وقت ها این معنی می تواند ناراحت کننده هم باشد، در بعضی از این آثار در خودش اعتراضی را یدک میکشد مثلا آن تصویر که آن پرنده در آن قفس است و چندین بطری آب معدنی اورا احاطه کرده اند، پرنده از اینکه در قفس است یک مشکل دارد و مشکل دوم کاری است که ما داریم با آن پرنده میکنیم. اسم این نمایشگا “جور دیگر باید دید” است، یعنی ما آمده ایم کاری کنیم که شما با دیدن این آثار جوری به این اشیاء نگاه کنید که شاید دور انداخته نشوند، به این آثار میگویند: “conceptual sculpture/ مجسمه سازی مفهومی”

پس صد در صد آثار جلوه هنری دارند؟ بله فقط باید از آن هابرداشت شود و هدف خلق زیبایی توسط مواد قابل بازیافت است، و اصرار خاصی به کاربردی بودن ندارد، البته میتواند کاربردی هم باشد.

برپایی این گونه نمایشگاه برای اولین بار در کشور است؟ در ایران بله برای اولین بار است، از سال ۸۷ شروع به خلق این آثار کردم، البته قبلا ۳ بار در تهران این نمایشگاه را برپا کرده ام، ام در دنیا این هنر قبلا ثبت شده است با نام  “Trash art/ بازیافت هنر” البته به آن “Recycle art” هم میگویند

این آثار اصلا قابل کاربردی در زندگی روزانه ندارند؟ بله دارند. مثلا این نمونه را ببینید که از داخل تفنگ گل رشد کرده است، هم میشود به عنوان گلدان استفاده کرد و هم این پیام را دارد که از دل تفنگ گل بیرون می آید.

نمایشگاه جور دیگر باید دید (2)

یا مثلا این تصویر که مجسمه اش در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شده است، سه راهی لوله پلیکا است که به عنوان جای شانه یا جای سه شوار استفاده میشود

نمایشگاه جور دیگر باید دید (1)

در همین اثر که از سه راهه لوله پلیکا به عنوان جای نگهداری لوازم خانگی استفاده شده است، بنظر شما مخاطب با آن ارتباط برقرار میکند؟ سبک زندگی ما متاسفانه جوری نشده که یک شهروند ایرانی امروزی دیگر این نوع خلاقیت ها را برنتابد و به دنبال لوازم لوکس برای زندگی اش باشد؟  ببینید هنر با گذشت زمان تاثیر خود را میگذارد، شما وقتی در صدا و سیما کار میکنید در آن واحد پیام را به مخاطب میدهید، اما در مدرسه ۱۲ سال وقت میخواهید. اما من میخواهم بگویم در هنر یک نسل نیاز است تا پیام منتقل شود، به نظر من هنر  تدریجا میتواند این پیام را منتقل کند و سبک زندگی را عوض کند.

و حرف آخر: از شهردار محترم خواهش میکنم که به من مجوز ساخت یک مجسمه بازیافتی چهار متری، در یکی از میدان های شهر را بدهند.

 

 

 

نظرات

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط پایگاه خبری تحلیلی 8دی در وبسایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
در حاشیه