سرویس سیاسی ۸دی؛

یکی از منابع اساسی تامین قدرت اقتصادی دولت ایالات متحده آمریکا ، نفت می باشد و هائیتی یکی از کشور هایی است که در لیست آمریکا برای غارت نفت قرار دارد و تفاوتش با دیگر کشور های مورد تجاوز و جنایات آمریکا این است که صدای مردم این کشور به گوش کسی نمی رسد.

به گوش نرسیدن صدای مردم هائیتی تازگی ندارد ، شاید همه ی ما از استعمار هند، استعمار الجزایر ، استعمار آفریقا خبر داشته باشسم و برای هریک از آنها دول اروپایی یا آمریکایی را متهم کنیم امّا داستان استعمار هائیتی بسیار غریبانه است.

داستان استعمار هائیتی به سده ۱۷ باز میگردد، زمانی که اسپانیایی ها از این کشور به عنوان سکویی برای تجارت برده و حمله به کشور های منطقه کارائیب و آمریکای جنوبی استفاده می کردند.

قهوه فرانسوی ها که مزه اش هنوز که هنوز است زیر زبان آمریکایی ها مانده نیز ریشه در شکنجه بومی های هائیتی دارد ، زمانی که زمین این کشور زیر کشت نیشکر و قهوه رفت امّا پولش به جیب هائیتی نمی رفت.

هرچند هائیتی مدتی کوتاه استقلال یافت امّا چیزی نگذشت که ابتدا فرانسه با امضای قراردادی ظالمانه هائیتی را مجبور ساخت غرامتی ۱۵۰ میلیون فرانکی بپردازد و سپس آمریکای تازه قدرت گرفته در سال ۱۹۱۹ با فرستادن نیروهای نظامی هائیتی را مستعمره خود ساخت.

باید پذیرفت که استعمار و هائیتی دو واژه ی ناگسستنی و جدایی ناپذیرند. هائیتی از آن دست مستعمره هایی است که هر سه مدل استعمار « کهن ، نو و فرانو » را در تاریخ با خود به یدک می کشد.

پس از پایان استعمار کهن آمریکا در هائیتی در سال ۱۹۳۴ ، استعمار نو با تحویل دادن این کشور به ارتشی های مورد اعتماد و سرسپرده آمریکا فرارسید.

در مقطعی کوتاه از این استعمار نو به دنبال شورش خشونت آمیز مردم، انتخاباتی برگزار شد و پدر روحانی “آرستید” بر مسند قدرت نشست ، امّا دیری نپائید که ارتش کودتا کرده و او را سرنگون ساخت. اما این برای آمریکا کافی نبود زیرا هائیتی از زیر یوغ او هنوز بیرون مانده بود.

آرستید رها شده از بند کلیسا با یک زن وکیل دادگستری آمریکایی ازدواج کرد و با کمک کلینتون به مسند قدرت در هائیتی بازگشت امّا اینبار ارتش را منحل نمود و نیروهای نظامی وابسته به خود را جایگزین کرد.

اما این پایان ماجرا نبود؛ ذخایر عظیم نفتی هائیتی این کشور را فرصتی مناسب برای اقتصاد فرو پاشیده آمریکا قرار داده بود تا گوشه ای از مشکلاتش را جبران کند.

با وقوع زلزله هائیتی در سال ۲۰۱۰ آمریکایی ها به بهانه کمک رسانی قریب به ۵۰ هزار نیرو در کشور هائیتی مستقر کرد و در اولین اقدامات خود بانک مرکزی این کشور را که از آن به عنوان پایگاهی برای پولشویی آمریکایی ها یاد می شد تصرف کرد.

هائیتی و پولشویی نیز دو واژه نام آشنا برای سودجویان آمریکایی هستند. سود جویانی نظیر “مارتین گیلنفلد” که سابقه تاسیس چندین موسسه خیریه را دارد اما معلوم نیست و هست که در پشت پرده ماجرای این دست خیریه ها چه می گذرد.

جنایات آمریکا و گیلنفلد هایش به همین جا ختم نمی شود، همین چند هفته پیش بود که مارتین گیلنفلد پس از سالها سواستفاده جنسی از کودکان اهل هائیتی بالخره مورد اتهام قرار گرفت هرچند بعید است آمریکایی های مولد نظریه کاپیتولاسیون او را تحویل مقامات هائیتی بدهند.

آنچه داستان هائیتی و استعمار را دردناک تر می کند احتمال واقعیت داشتن نظریه مصنوعی بودن زلزله هائیتی است. گروهی از دانشمندان آمریکا را متهم کرده اند قطعاً در هائیتی از سلاح «هارپ» استفاده کرده است،این دانشمندان به اظهارات «زبیگنیو برژینسکی»، مشاور سابق «جیمی کارتر» و مشاور کنونی «اوباما» اشاره می کنند که «هارپ» را سلاحی برای بی ثبات کردن کشورهای غیرمتحد با واشنگتن توصیف کرده است.

از دیدگاه کارشناسان، آنچه درمورد زلزله هائیتی تعجب برانگیز است این نکته است که این زمین لرزه در منطقه ای به وقوع پیوسته که «زلزله خیز» نیست، ضمن آنکه این کشور فقیر و کوچک در نزدیک به منطقه ای در پورتوریکو قرار دارد که شعبه ای از سیستم هارپ در آن مستقر است.

در پایان باید اشاره کرد اکنون نیز هائیتی حال و روز بسیار بدی را سپری می کند و همچنان زیر چکمه های آمریکایی روزگار می گذراند.

چند ماه پیش بود که «کورئو دل اورینیکو» خبر داد صدها تن از مردم مظلوم هائیتی به مناسبت صدمین سالگرد اولین تهاجم آمریکا به هائیتی دست به تظاهرات زدند و خواستار خروج نیروهای نظامی آمریکایی و همچنین صلح بانان “مینوستا” که ۱۱ سال است دست در دست آمریکا و کانادا دست به جنایاتی از قبیل سرکوب ، ایجاد خشونت و لکه دار کردن دامن بسیاری از جوانان ، زنان و کودکان اهل هائیتی می زنند، شدند.